അടുത്ത നിമിഷം അവന്റെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു…
ഒന്നോ രണ്ടോ ആഴ്ചകൾക്കുള്ളിൽ റിസൾട്ട് വന്നാൽ അധികം താമസിയാതെ തനിക്കു പോകേണ്ടി വന്നേക്കാം…
അമ്മയെ പിരിഞ്ഞിരിക്കേണ്ടി വരും…
വന്നാൽ ഒരു മാസത്തോളം അച്ഛൻ വീട്ടിലുണ്ടാകും… ഉണ്ടായാൽ തന്നെ ഏതെങ്കിലും പരീക്ഷണ നിരീക്ഷണങ്ങളിലോ റഫറൻസുകളിലോ ആയിരിക്കും……
അച്ഛൻ വന്നാൽ വീട് ശാന്തമാവുകയാണ് പതിവ്…
ആവശ്യത്തിന് മാത്രം സംസാരം……
ആവശ്യപ്പെടുന്നത് വാങ്ങിത്തരാറുണ്ട്……
സ്നേഹക്കുറവുള്ളതായി തോന്നിയിട്ടില്ല……
ഇനി അഥവാ സ്നേഹം കുറഞ്ഞാൽ തന്നെ അമ്മ അതിനിരട്ടി തരുന്നുമുണ്ടല്ലോ…
അച്ഛൻ തിരിച്ചു പോയാലും കുറഞ്ഞത് ഒരു മാസം പുറത്തുമായിരിക്കും…
താനും കൂടി പോയാൽ അമ്മ തനിച്ചാകും എന്നത് മുരളീകൃഷ്ണനെ ചെറുതായി വേദനിപ്പിച്ചിരുന്നു…
അവൻ പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് മുകൾ നിലയിലെ ഹാളിലേക്കു വന്നു…
ആരുടെയും ശബ്ദമൊന്നും കേൾക്കാനില്ല…
നൃത്തമുറി അടച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു…
അതിനു ശേഷം അവൻ രവിപ്രസാദ് ഇല്ലാത്തപ്പോൾ അമ്മ കിടക്കാറുള്ള മുകൾ നിലയിലെ മുറിയ്ക്കു മുൻപിലേക്കു വന്നു…
വാതിൽ ശരിക്കടച്ചിട്ടില്ല……
അവനത് പതിയെ തള്ളിനോക്കി…
കിടക്കയിൽ ശരണ്യാന്റിയും അമ്മയും കിടക്കുന്നതവൻ കണ്ടു…
വാതിൽപ്പാളി ഞരങ്ങിയതും ശരണ്യ തലയുയർത്തി നോക്കി..
“ങ്ങാ… കിച്ചനെഴുന്നേറ്റോ……….?””
“” ഉം… അമ്മയുടെ ഡാൻസ് പ്രാക്ടീസിന്റെ ശബ്ദമൊന്നും കേട്ടില്ല……””
മുരളീകൃഷ്ണന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും ജയയും തലയുയർത്തി…
“” രണ്ടാളും ഉറക്കമൊന്നുമല്ലായിരുന്നു , ല്ലേ……….?”
മുരളി ചിരിയോടെ ആരാഞ്ഞു……