പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : ആ ആവിശ്യത്തിന് ഉണ്ട്
ഷീല : എന്നാ പിന്നെ നീ എന്തിനാ പേടിക്കുന്നത്, കുറച്ച് മുറിച്ചു കളഞ്ഞൂടെ?
ഞാൻ : അയ്യടാ…വേറെ ആളെ നോക്ക്
വീണ്ടും ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഷീല : ഇങ്ങനൊരു മണ്ടൻ
ഞാൻ : ഹമ്… അങ്കിളിനോട് പറ കുറച്ചു കൊടുക്കാൻ
ഷീല : ഓ അതിലൊന്നും കൊടുക്കാൻ കാണില്ല
ഞാൻ : അയ്യേ…അങ്കിളിന്റെ ചെറുതാണോ? എന്റെയൊക്കെ ഒരു ഏത്തപ്പഴത്തിന്റെ വലുപ്പം കാണും
എന്റെ പാന്റിന് മുന്നിലോട്ട് നോക്കി, പുച്ഛ ഭാവത്തിൽ
ഷീല : മം…കാണും കാണും ഏത്തപ്പഴമല്ല… വാഴക്കുലയാവും
ഞാൻ : സത്യമായിട്ടും അത്രയും ഉണ്ട് ആന്റി
ഷീല : മ്മ്.. മതി മതി വലുപ്പം പറഞ്ഞത്, നീ കട വല്ലതും ഉണ്ടോന്ന് നോക്ക്
ഒന്ന് നിന്ന്
ഞാൻ : മം…ആന്റിക്ക് വിശ്വാസമായില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു?
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഷീല : ഓ വിശ്വസിച്ച് മോൻ നടക്കാൻ നോക്ക്
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് സംസാരം അവിടെ അവസാനിപ്പിച്ച് എന്റെ അരയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച് ഷീല എന്നെയും കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു, ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ അൽപ്പം മുന്നോട്ട് പോയതും സൈഡിലായി അൽപ്പം വെട്ടമുള്ള സ്ഥലത്ത് ചെറിയൊരു ഉന്ത് വണ്ടി കണ്ട്
ഞാൻ : ആന്റി ദേ അവിടെ ചായ ഉണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു
അത് കേട്ട് സൈഡിലേക്ക് നോക്കി
ഷീല : അവിടെ ആരെയും കാണുന്നില്ലല്ലോ?
ഞാൻ : വാ പോയ് നോക്കാം
എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് നടന്നു, ഉന്ത് വണ്ടി എത്തുന്നതിനു മുന്നേ ഷീല എന്റെ അരക്കെട്ടിൽ നിന്നും കൈ എടുത്ത് അൽപ്പം നീങ്ങി നടന്നു, അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് എരുമപ്പാലിന്റെ ചായയും കുടിച്ച് തിരിച്ച് റൂമിലേക്ക് പോവുന്നേരം