മോളൂ! എന്താണ്ടായേടീ? അമ്മേ! അവളൊന്നു തേങ്ങിക്കൊണ്ട് അമ്മയുടെ കൊഴുത്ത മുലകളിൽ മുഖമമർത്തി. ഉണ്ണീടെ ലാബ് റിപ്പോർട്ടെന്തായാലും എനിക്കെൻ്റെ ഉണ്ണ്യേട്ടനില്ലാതെ ഇനി ജീവിക്കാനാവില്ല.
അവൻ നിനക്കുള്ളതാടീ. പിന്നെ അന്ന പറഞ്ഞത് ഇന്നുമവൻ്റെ ചന്തീല് തുണിയൊന്നും പൊതിയാതെ തുറന്നിടണമെന്നാണ്. കുളിപ്പിക്കുന്നതിനു മുന്നേ മുറിവെണ്ണയും തേപ്പിക്കണം. നിൻ്റെ ചെക്കൻ്റെ തുണിയുരിഞ്ഞ് ഇന്നു ഞാനിവിടെ നടത്തും. എൻ്റെ മോൾക്കത് ഇഷ്ട്ടമില്ലെങ്കിൽ ഈയമ്മ അവനെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കും. പിന്നെ നീ വന്നിട്ട് അവനെ കൊണ്ടുവന്നാൽ മതി. അവൻ ഈ കോലോത്തിൻ്റെ സ്വത്താണെടീ മോളൂ! രേവതി മോളുടെ മുടിയിൽ തഴുകി…
അമ്മേ! അമ്മേടെ മുന്നിൽ ഉണ്ണ്യേട്ടന് ഇനി ഒന്നും മറയ്ക്കാനില്ല. എന്താണ് എൻ്റെ ഏട്ടനും എനിക്കും നല്ലത് അതേ എൻ്റെ പൊന്നമ്മ ചെയ്യൂന്നെനിക്കറിയാം…
രേവതിയവളെ വാരിപ്പുണർന്നു. നിയ്യും ഉണ്ണിയുമാണ് ഈ കോലോത്തിൻ്റെ ഭാവി… ഉണ്ണീടെ ലാബ് റിസൽറ്റു വന്നെടീ. അന്ന വിളിച്ചിരുന്നു. എല്ലാം നല്ലത്. നിനക്ക് പത്തുപിള്ളേരെ വേണമെങ്കിൽ അവൻ വയറ്റിലൊണ്ടാക്കിത്തരുമെന്നാ അന്ന പറഞ്ഞത്. അത്രേം വീര്യം അവൻ്റെ വിത്തിനൊണ്ടത്രേ!
ഉമയുടെ മുഖം തുടുത്തു! ഈയമ്മ!
ന്താടീ ഒരു നാണം! തിരിച്ചു നിർത്തി മോളുടെ തടിച്ച ചന്തിക്കൊരടി കൊടുത്തിട്ട് രേവതി ചിരിച്ചു.
പ്രാതൽ കഴിഞ്ഞിട്ട് ഉമ പ്രിയനോട് വിടവാങ്ങി. രണ്ടുപേരുടേയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
രേവതി മുറിക്കയ്യൻ ബനിയനും മുണ്ടും ധരിച്ച ഉണ്ണിയേയും കൊണ്ട് കോലോത്തെ വിശാലമായ ഓഫീസ് മുറിയിലേക്കു പോയി. അവിടെ അവരേയും കാത്ത് കിഴവൻ അയ്യങ്കാർ വക്കീലിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ലളിതമായ ഭാഷയിൽ പട്ടർ കോലോത്തിൻ്റെ നാട്ടിലുള്ള സ്വത്തുക്കളെപ്പറ്റി വിശദീകരിച്ചു. ഉണ്ണിയതെല്ലാം ശ്രദ്ധിച്ചു കേട്ടു.