കൈ തലയിൽ വെക്കടാ! അവളുറക്കെപ്പറഞ്ഞു… അവനൊന്നു മടിച്ചു. കുട്ടാ! വല്ല്യതമ്പുരാട്ടീടെ ഒറ്റ വിളിയിൽ അവൻ്റെ രണ്ടു കൈകളുമുയർന്നു തലയ്ക്കു മോളിൽ കോർത്തു. അമ്മ പറഞ്ഞാലേ നീ കേക്കൂ അല്ലേടാ! അമ്മേനെ പേടിയാണ് ചെക്കന്! കണ്ടില്ലേടീ! അന്ന അവനെ ഒന്നാക്കിച്ചിരിച്ചിട്ട് ഉമയുടെ നേർക്കു തിരിഞ്ഞു.
ഉമയും രേവതിയും തമ്മിൽ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചു. രണ്ടുപേരും ചിന്തിച്ചത് ഒരു കാര്യം തന്നെ. ഭംഗിയുള്ള സുന്ദരനായ ചെക്കൻ. അവനെ അടിച്ചനുസരിപ്പിക്കണം. ഒപ്പം സ്നേഹിച്ചു കൊല്ലണം. അവൻ ഈ കോലോത്തെ സ്വത്താണ് ആ വാതിലു തുറന്ന് കോലോത്തിനകത്തേക്ക് കാലുകൾ വെച്ചു നടന്നു കയറിയതു മുതൽ!
പോടീ അന്നേ! അവനെൻ്റെ മോനല്ലേടീ! രേവതി കൈ നീട്ടി അവൻ്റെ തള്ളിനിന്ന ഭംഗിയുള്ള ചന്തികളിൽ തഴുകി… തൊലി പൊളിഞ്ഞിടത്ത് ആ വിരലുകളുടെ ചലനം മെല്ലെയായി… അവൻ്റെ തലച്ചോറിലേക്ക് ആ സന്ദേശം മിന്നലിൻ്റെ വേഗതയിലെത്തി. അമ്മ! ദേവിയാണ്. രണ്ടു മുഖങ്ങളുള്ള ദേവി.. കരുണാമയിയും.. രൗദ്രയും! അവൻ്റെ കണ്ണുകൾക്കു മുന്നിൽ അലങ്കാരങ്ങളണിഞ്ഞ ദേവീ വിഗ്രഹം തെളിഞ്ഞു… അവനെന്നും പൂക്കളർപ്പിക്കുന്ന വിഗ്രഹം!
കൈകൾ മോളിൽ പിണച്ചു നിൽക്കുന്ന ഉണ്ണീടെ കക്ഷങ്ങളും കുണ്ണയും തുടയിടുക്കും വിങ്ങിയ അണ്ടികളും അന്ന കാര്യമായി നോക്കി. മൈരുകളെല്ലാം കളഞ്ഞപ്പോൾ ഒന്നു വൃത്തിയായി. തൊടകളകറ്റടാ! അവൻ്റെ വെളുത്ത അകം തുടകളിൽ അവൾ ആഞ്ഞടിച്ചു… അയ്യോ! അവൻ തുള്ളിപ്പോയി… കാലുകൾ വിടർത്തിയവൻ നിന്നപ്പോൾ അവൻ്റെ വലിയ അണ്ടികളിൽ അവൾ വിരലുകൾ വിടർത്തി താങ്ങി. മെല്ലെയാ വൃഷണങ്ങൾ ആ വിരലുകളുഴിഞ്ഞു… അവൻ്റെ മുഖത്തേക്കവൾ നോക്കി. തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്നു!