ആണുകാണൽ [ഋഷി]

ഇനിയൊരിക്കലും അനുസരണക്കേട് കാട്ടരുത് കുട്ടാ! അവൻ്റെ നീണ്ട മുടി വകഞ്ഞുമാറ്റി കഴുത്തിൽ തഴുകുന്ന തണുപ്പുള്ള വിരലുകൾ…

ചൂരൽ ഉമയെ ഏൽപ്പിച്ചിട്ട് രേവതി തിരിഞ്ഞു. ഗോമതിയമ്മേ! കുട്ടൻ്റെ കയ്യിലെ കെട്ടഴിക്കൂ. വായിൽ നിന്ന് കൗപീനവും മാറ്റൂ. എന്നിട്ടവനെ ചാരുപടിയിൽ ചരിച്ചു കിടത്തൂ.

വാടിയ ചീരത്തണ്ടുപോലെ തളർന്ന ഉണ്ണിയെ ഗോമതി ഒരു കുഞ്ഞിനെപ്പോലെയെടുത്ത് ചാരുപടിയുടെ ബെഞ്ചിൽക്കിടത്തി. അവൻ ചുരുണ്ടു കൂടി… മെല്ലെ തേങ്ങി… പുറം തിരിഞ്ഞു കിടന്ന അവൻ്റെ ചന്തികളിലെ ചൂരൽ വരകളിൽ അവിടവിടെ ചോരപൊടിഞ്ഞിരുന്നു..

ഉമയുടെയുള്ളിൽ സഹാനുഭൂതിയും, പ്രേമവും, പിന്നെ…പിന്നെ മെരുങ്ങിയ പ്രതിരോധങ്ങളെല്ലാം തകർന്നടിഞ്ഞ ആണിനെക്കാണുമ്പോഴുള്ള ഉന്മാദവും എല്ലാം കൂടി ഉള്ളിൽ കലർന്നു നുരഞ്ഞു.. അവൾ കൊഴുത്ത ചന്തി ചാരുബെഞ്ചിലമർത്തി അവൻ്റ തല മെല്ലെയെടുത്ത് മടിയിലേക്കുയർത്തി വെച്ചു.

മോനൂ! അവളവൻ്റെ കണ്ണീരു വീണു നനഞ്ഞ മുഖം തന്നിലേക്കു തിരിച്ചു. അവൻ്റെ വേദനയും പേടിയും കലർന്ന കണ്ണുകൾ മെല്ലെ ശാന്തമാവുന്നതും അവളോടുള്ള പ്രേമം ആ കണ്ണുകളിൽ നിറയുന്നതും അവൾ കണ്ടു..

എൻ്റെ മുത്തിനു നൊന്തോടാ വാവേ? അവൾ കുറുകി…

അപ്പോഴും നീറുന്ന ചന്തികളുമായി അവൻ തലയാട്ടി. നല്ല വേദന.. അവൻ വിക്കി വിക്കിപ്പറഞ്ഞു.

സാരല്ല്യടാ കുട്ടാ. അമ്മയല്ലേ! അമ്മയ്ക്ക് നിന്നെ എന്തോരം ഇഷ്ട്ടാണെന്നോ! സ്നേഹമുള്ളിടത്തേ നന്നാക്കാൻ ഇത്തിരി നോവിക്കയുള്ളെടാ കുട്ടാ. അവൻ്റെ തലയ്ക്കു താഴെ കൈ താങ്ങി ആ മുഖമവളുയർത്തി. മുഖം താഴേക്കു കൊണ്ടുപോയി അവനെ അമർത്തിയുമ്മവെച്ചു. അവനെയവൾ മെല്ലെ കൊഞ്ചിച്ചു… ഇവിടെ വന്നു കേറിയതു തൊട്ടുള്ള അനുഭവങ്ങൾ തളർത്തിയ പാവം ഉണ്ണി പ്രിയതമയുടെ മടിയിൽ തലചായ്ച്ചു മയങ്ങിപ്പോയി.