ഉമയും അന്നയുമെഴുന്നേറ്റ് രേവതിയുടെ പിന്നിൽ നിന്നു. അവരുടെ ഹൃദയങ്ങൾ കടും താളം കൊട്ടിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. എന്നാൽ തുണിയില്ലാതെ കുനിഞ്ഞു നിന്ന ഉണ്ണീടെയുള്ളിലാകെ ഭീതിയുടെ നടരാജ നൃത്തമായിരുന്നു! അവൻ വരാൻ പോവുന്ന ചൂരൽക്കഷായത്തിൻ്റെ നൊമ്പരമോർത്ത് കണ്ണുകളിറുക്കിയടച്ചു.
രേവതി കൈ പൊക്കി. ഇതാവണം അവസാനത്തെ അവൻ്റെ അനുസരണയില്ലായ്മ. എൻ്റെ ഉണ്ണിക്കുട്ടാ! അവളുടെ മനം പറഞ്ഞു….നീയെൻ്റെ മോളെ വേളികഴിക്കാൻ പോവാണ്. എന്നാൽ അതുവരെയും, അതുകഴിഞ്ഞും, നീയെൻ്റേതാണ്. ഈ കോലോത്തെ ഓരോ മൺതരികളും, എൻ്റെ മക്കളും, ഇവിടത്തെ വാല്ല്യക്കാരും എല്ലാമെൻ്റെ സ്വന്തം! അവളുടെ മുലക്കുന്നുകൾ ഉയർന്നു വിതുമ്പി..
അവളവൻ്റെ നഗ്നമായ ഉരുണ്ടു കൊഴുത്തു വിടർന്നു തള്ളിയ, വെളുത്ത ചന്തികളിലാഞ്ഞടിച്ചു. വല്ല്യമ്രാട്ടീടെ കരുത്തു മുഴുവനും ആ ചൂരലിലൂടെ അവളുടെയാജ്ഞ അവൻ്റെ വിറയ്ക്കുന്ന നനുത്ത കുണ്ടികളിലേക്കു പടർന്നു. അയ്യോ! അവൻ്റെ രോദനം ആ തെക്കിനിയിലാകെ മാറ്റൊലിക്കൊണ്ടു. ആ വെളുത്ത ചന്തികൾക്കു കുറുകേ ഒരു ചുവന്ന വര വീണു.
ഗോമതിയമ്മേ! എനിക്കവൻ്റെ കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലുമൊന്നും കേൾക്കണ്ട. ഇവനെ ഞാൻ അനുസരണ പഠിപ്പിക്കാമോന്നുi നോക്കട്ടെ. രേവതി മൃദുസ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
ഗോമതിയ്ക്ക് വേണ്ടതെന്തെന്ന് അറിയാമായിരുന്നു. ഊരിയിട്ട കോണകത്തുണി അവൻ്റെ വായിലേക്കവൾ തിരുകി.
അനങ്ങാതെ നിന്നോളണം ഉണ്ണിക്കുട്ടാ! ഇല്ലെങ്കിൽ ചൂരല് നിൻ്റെ കുഞ്ഞണ്ടീല് കൊള്ളും. ചൂരലിൻ്റെയറ്റം കൊണ്ട് അവൻ്റെ ചന്തികളും ചന്തിയിടുക്കും രേവതി മെല്ലെയുഴിഞ്ഞു… ഉണ്ണി നിസ്സഹായനായി കൈകൾ പിന്നിൽ കെട്ടിയിടപ്പെട്ട് നൂൽബന്ധമില്ലാതെ നാലു പെണ്ണുങ്ങളുടെ മുന്നിൽ കുനിഞ്ഞു നിന്നു. അവൻ്റെയുള്ളിൽ പല ചിന്തകളും അലയടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അപമാനവും, നാണവും, ഭീതിയുമായിരുന്ന ഏറ്റവും ശക്തമായ വികാരങ്ങൾ… വായിൽ തിരുകിയ കൗപീനം അവനെ നിശ്ശബ്ദനാക്കി. വരാൻ പോവുന്ന നൊമ്പരമോർത്തപ്പോൾ അവൻ്റെ കുണ്ടികളിലെ പേശികളിറുകി.