ഉണ്ണി ആ വാക്കുകൾ ഞെട്ടലോടെയാണ് കേട്ടത്. അവനനങ്ങാതെ നിന്നു. ഗോമതിയവൻ്റെ കൈകൾ പിന്നിലേക്കു വലിച്ച് തോർത്തുകൊണ്ടു കെട്ടി. നെഞ്ച് ചാരുപടിയിലമർന്നപ്പോൾ അവൻ്റെ ചന്തികൾ കൂടുതൽ വിടർന്നു..
കൗപീനമഴിച്ചു മാറ്റൂ ഗോമതിയമ്മേ! രേവതിയുടെ സ്വരം ശാന്തമായിരുന്നു. ഉണ്ണീടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി വന്നു. ഉമയും അന്നയുമെണീറ്റു. അവരും ചുണ്ടുകൾ നക്കി നനച്ചു…
സമയം നിശ്ചലമായ പോലെ ആ തെക്കിനിയിൽ പൂർണ്ണ നിശ്ശബ്ദതയായിരുന്നു. ഗോമതി അവൻ്റെയരയിൽ തിരുകിയിരുന്ന കൗപീനത്തിൻ്റെയറ്റം വലിച്ചൂരി ചന്തിയിടുക്കിൽ നിന്നും വലിച്ചു വിടർത്തി താഴേക്കു കൈ കടത്തി മുഴുവനായും ഊരി മാറ്റി സൈഡിൽ വിരിച്ചിട്ടു.
ഉണ്ണീ! രേവതിയുടെ സ്വരം ശാന്തമായിരുന്നു. നിയ്യ് കോലോത്തിൻ്റെയാണ്. എൻ്റെ ഉമയുടെ വേളിയാണ്. ഇപ്പോൾ ഞാൻ പറയുന്നതനുസരിക്കാതെ നിനക്കു വേറേ വഴിയില്ല. മിണ്ടാതെ നിന്നോണം. കേട്ടോടാ!
ഉണ്ണിയാകെ വിറച്ചിരുന്നു.. മനസ്സിലായോടാ! തിരിഞ്ഞു നോക്കടാ! വല്ല്യമ്രാട്ടീടെ ശബ്ദമുയർന്നപ്പോൾ അവൻ മുഖം തിരിച്ചു. ആ ദേവിയെ നോക്കി.
രേവതിയുടെ മുഖം ശാന്തമായിരുന്നു. ഇനിയൊരിക്കലും കോലോത്തെ വല്ല്യമ്പ്രാട്ടിയും പിന്നെ എൻ്റെ മോള് ഉമയും ഇവിടത്തെ മുതിർന്ന സ്ത്രീകളും പറയുന്നത് അനുസരിക്കാതിരിക്കരുത്! കേട്ടോടാ കുട്ടാ! അവളവൻ്റെ പിൻകഴുത്തിൽ മെല്ലെത്തഴുകി… അമ്മയുടെ സ്നേഹം! അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ പിന്നെയും നിറഞ്ഞു.
മുന്നോട്ടു നോക്കി നിക്കടാ കുട്ടാ! രേവതി മധുരസ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു… അവൾ നേര്യതഴിച്ചിട്ടു. ഗോമതി ആ തുണി കുനിഞ്ഞെടുത്തു. ആരെയെങ്കിലും ശിക്ഷിക്കുമ്പോൾ… അടിച്ചു മെരുക്കുമ്പോൾ… തമ്രാട്ടി റൗക്കയും ചിലപ്പോഴൊക്കെ മുണ്ടുമഴിച്ചു കളയുന്നത് അവൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.