ഇന്നവൾക്ക് ഇരുപത്തിനാലു വയസ്സായി. അവൾ ഭിത്തിയിൽ തൂക്കിയിട്ട കലണ്ടറിൽ നോക്കി. കൊല്ലവർഷം ആയിരത്തി ഒരുനൂറ്റി നാല്പത്തിയേഴ്. അതായത് എഴുപതുകളുടെ തുടക്കം. ഉം… മടമ്പൂർ കോലോത്തെ കൊച്ചുതമ്പുരാട്ടിയ്ക്ക് പറ്റിയൊരു ഇണ വേണം. ഇനിയും താമസിപ്പിക്കാൻ വയ്യ.
അമ്മത്തമ്പുരാട്ടീം പിന്നവളുടെ ചെറിയമ്മേം ഇക്കാര്യം സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു. മൂത്ത മോളാണ്. അടുത്ത തമ്പുരാട്ടി. പെണ്ണുങ്ങൾ വാഴുന്ന അവളുടെ കോവിലകത്ത് അവൾക്കൊരനിയത്തിയേ ഉള്ളൂ. പത്തുവർഷത്തിനിളപ്പം.
പെട്ടെന്നാണ് ഈറൻ തറ്റുമാത്രമുടുത്ത ഒരു പയ്യൻ മുന്നിലൂടെ നടന്നുപോയത്. പിൻഭാഗമേ നേരേ ചൊവ്വേ കാണാൻ പറ്റിയുള്ളൂ. വെളുത്ത് സാധാരണ വണ്ണമുള്ള ആൺരൂപം. പൂണൂലിട്ടിട്ടുണ്ട്. നമ്പൂരിച്ചെക്കനാവും. നല്ല കറുത്തു ചുരുണ്ട നീളമുള്ള മുടി. പുറത്തൊന്നും ഒറ്റ രോമം പോലുമില്ല. ഒതുങ്ങിയ അരയാണ്… എന്നാൽ ഇറുകിയ തറ്റു പൊതിഞ്ഞ അവൻ്റെ കുണ്ടികൾ ഉരുണ്ട് ഇത്തിരി പിന്നിലേക്കു തള്ളിനിന്നിരുന്നു. ഈറൻ തുണിയിൽ ആ വെളുത്ത കുണ്ടികൾ തെളിഞ്ഞുകാണാമായിരുന്നു.
തറ്റിൻ്റെ തലപ്പ് അവൻ്റെ ഉരുണ്ട കുണ്ടികളുടെ പിളർപ്പിലേക്കു കേറിയിരിക്കുന്നു! ആ കുണ്ടികളിലേം തുടകളിലേം പേശികൾ അവൻ നടക്കുമ്പോൾ ചുരുങ്ങി വിടരുന്നു! അവൾ ചുണ്ടുകളിൽ നക്കി. നോക്കിയപ്പോൾ കർമ്മങ്ങൾ നടത്തുന്ന കിഴവൻ നമ്പൂരിയുടെ അടുത്തേക്കാണ് അവൻ പോവുന്നത്.
അവളിത്തിരി മുന്നോട്ടു നീങ്ങി. അവൻ്റെ മുഖം കാണാൻ അവൾക്കു തിടുക്കമായി. ദേ അവൻ തിരിയുന്നു! എൻ്റെ ഭഗവതീ! ലക്ഷണമൊത്ത ചെക്കൻ. എന്തു സുന്ദരനാണവൻ! നീണ്ട മൂക്കും സ്വപ്നം കാണുന്ന കണ്ണുകളും.. ചുവന്ന ചുണ്ടുകളും! ആ തുടുത്ത കവിളുകളിൽ നഖം കൊണ്ടെറ്റിയാൽ ചോര തെറിക്കും. അവളുടെ കനത്ത മുലകൾ വിങ്ങി…