സൂര്യ നിലാവ് [സ്മിത]

Posted by

“….ഇനി മലര്‍ന്ന് കിടക്ക്‌…”

“ഡോക്റ്റര്‍ അത് വേണ്ട ഡോക്റ്റര്‍…”

മീര ചിണുങ്ങി.

“എഹ്! വേണ്ടന്നോ? അതെന്താ?”

“അത്…”

അവള്‍ ലജ്ജമൂലം വാക്കുകള്‍ കിട്ടാതെ ജെന്നിഫറെ ദയനീയമായി നോക്കി.

“ഒഹോ! അതാണോ?”

പെട്ടെന്നോര്‍മ്മിച്ച് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ജെന്നിഫര്‍ പറഞ്ഞു.

“നിന്‍റെ കൊച്ചുകുട്ടന്‍ ഇച്ചിരി മുഴുത്തു വലുതായി എന്ന് എനിക്കറിയാം…അതൊക്കെ നാച്ചുറലാ മോളെ..നീ ഹെല്‍ത്തി ആണെന്നുള്ളതിന്‍റ്റെ അടയാളം… ഞാന്‍ നിന്‍റെ ഡോക്റ്റര്‍ അല്ലെ? മോള്‍ടെ മമ്മീടെ എജില്ലേ എനിക്ക്? പിന്നെ എന്തിനാ നാണിക്കുവേം ചമ്മുവേം ഒക്കെ ചെയ്യുന്നേ? നോക്ക് എനിക്ക് ടൈം തീരെയില്ല…ബീ സീരിയസ്..കിടക്ക്..വേഗം മലര്‍ന്നു കിടക്ക്…”

ജെന്നിഫര്‍ ശബ്ദമുയര്‍ത്തി.

മീര സാവധാനം മലര്‍ന്നു കിടന്നു.

“കൈ മാറ്റ് കുട്ടീ….”

ജെന്നിഫര്‍ പറഞ്ഞു. മീര ഇരു കൈകള്‍ കൊണ്ടും തന്‍റെ തുടയിടുക്ക് മറച്ചുപിടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.

താന്‍ പറഞ്ഞിട്ടും കൈകള്‍ മാറ്റാന്‍ കൂട്ടാക്കാതെയിരുന്ന മീരയുടെ അരയിലെക്ക് ജെന്നിഫര്‍ കൈ നീട്ടി.

“നിന്‍റെയൊരു നാണം!”

അത് പറഞ്ഞ് അവള്‍ മീരയുടെ കൈകളില്‍ പിടിച്ചു.

“നിന്‍റെ നാണം മാറ്റാന്‍ പറ്റാവോന്ന് ഞാന്‍ ഒന്നുനോക്കട്ടെ!”

ജെന്നിഫര്‍ അവളുടെ രണ്ട് കൈകളും ബലം പിടിച്ചു മാറ്റി.

“ങ്ങ്ഹേ!! മൈ ഗോഡ്!!”

തന്‍റെ മുമ്പില്‍ കണ്ട അവിശ്വസനീയമായ ദൃശ്യത്തിലേക്ക് ഞെട്ടലോടെ അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ മാറ്റാതെ നോക്കി.

വെറുതെയല്ല അവള്‍ തുടയിടുക്കില്‍ നിന്നും കൈ മാറ്റാന്‍ വിസമ്മതിച്ചത്!

പൂര്‍ണ്ണമായും ഉദ്ധരിച്ച എകേശം എട്ടിഞ്ചില്‍ കൂടുതല്‍ നീളമുള്ള മൂന്നിഞ്ച് വീതിയില്‍ പൊങ്ങി നിന്ന് വെട്ടിവിറച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ലിംഗം!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *