സൂര്യ നിലാവ് [സ്മിത]

Posted by

“ആഹ്…”

മീര ഒന്നിളകി. നാണത്തോടെ ചിരിച്ചു.

“ഞാൻ തൊട്ടില്ല..അതിന് മുമ്പ് ഇക്കിളിയായോ കുട്ടീ? അത് കൊള്ളാം…”

“സോറി…എനിക്ക്…”

നാണം കൊണ്ട് മീരയുടെ മുഖം ശരിക്കും ചുവന്നു.

“നിന്റെ ബ്യൂട്ടി അങ്ങ് ആകാശത്തോളം പൊങ്ങിപ്പോകുന്നുണ്ട് കേട്ടോ നാണിക്കുമ്പോൾ…”

ജെന്നിഫർ ചിരിച്ചു.

“ശ്യോ…”

അവളിൽ നാണം ഇരട്ടിച്ചു.

ജെന്നിഫർ അവളുടെ ഇടത് കാൽമുട്ടിൽ പിടിച്ചു.

“ഓഹ്…”

വീണ്ടും നാണവും സുഖവും കലർന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ജെന്നിഫർ അവളെ നോക്കി.

ജെന്നിഫറിന്റെ വിരലുകൾ കാൽമുട്ടിൽ, അസ്ഥി സ്ഥാനങ്ങളിൽ അമർന്നു.

ഒരു കൈ മുട്ടിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ച് മറ്റേക്കൈകൊണ്ട് റിഫ്ലെക്സ്‌ ഹാമർ ഉയർത്തി അവൾ ഓരോ ഭാഗത്തും പതിയെ അടിച്ച് പ്രസ്സ് ചെയ്തു.

“ഇത് പാറ്റല്ലാ…”

ജെന്നിഫർ പറഞ്ഞു.

“മരപ്പ്, വേദന, എന്തങ്കിലും?”

“നോ, ഡോക്റ്റർ…”

“ഇവിടെ?”

കാർട്ടിലെജിന്റെ പൊസിഷനിൽ തൊട്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.

“നോ…”

പിന്നെ റിഫ്ളക്സ് ഹാമർ ക്വാഡ്രിസെപ്സിൽ അമർന്നു.

“ഇപ്പോളോ?”

“ഇല്ല…”

പിന്നെയും റിഫ്ലസ്ക് ഹമ്മർ മുട്ടിന്റെ പലയിടത്തും അമർന്നു. റ്റീബിയയിൽ, ഫെമറിൽ, മെനിസ്‌ക്കസിൽ… ഒരിടത്തും ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല. ശുദ്ധം. സമ്പൂർണ്ണം.

വലത് കാൽമുട്ടിലും അതുപോലെ തന്നെ.
അപ്പോഴാണ് ജെന്നിഫർ അത് കണ്ടത്.

മീരയുടെ മിഡിയുടെ പുറത്ത്, അവളുടെ തുടകൾ ചേരുന്നിടത്ത്
നേർത്ത മുഴയുടെ പാട്.

“ഈശോയെ!”

ജെന്നിഫർ ഒന്ന് അന്ധാളിച്ചു.
തന്‍റെ സ്പര്ശനം, തലോടൽ, അതൊക്കെ ഈ കുട്ടിയ്ക്ക് സെക്ഷ്വൽ സ്റ്റിമുലേഷൻ ഉണ്ടാക്കിയോ?

അമ്പരപ്പ് മറച്ചുവെച്ച് അവൾ മീരയെ നോക്കി.
വിവേചിക്കാനാവാത്ത ഒരു ഭാവം അവളുടെ മുഖത്ത് ജെന്നിഫർ കണ്ടു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *