സൂര്യ നിലാവ് [സ്മിത]

“ശ്യേ!”

അവൾ ഒച്ചയിട്ടു.

“ഇങ്ങനെ നാണം ഇല്ലാത്ത ഒരു സാധനം! ഞാൻ അലക്സിനോട് പറഞ്ഞുകൊടുക്കും കേട്ടോ…”

“എന്നത്? ഞാൻ നിന്നോട് മൊലേന്നും കുണ്ടീന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞതോ? ഒന്നുപോടീ! നീ ഒന്നുവല്ലേലും ഒരു ഡോക്ടറല്ലേ? അതൊക്കെ കേട്ടിട്ട് നിനക്ക് കുളിര് കേറുകേലന്ന് മൈര് പെണ്ണെ എനിക്ക് ശരിക്ക് അറിയാം കേട്ടോ…”

“ഇയ്യേ..ഈ അപ്പച്ചൻ! രാവിലെ തന്നെ തെറി…”

“ഹഹഹ…”

അയാൾ ചിരിച്ചു.

“ഹ്മ്മ്..ഇളിച്ചാ മതി…”

“അവക്ക് ആവശ്യത്തി കൂടുതൽ മൊലേം കുണ്ടീമൊക്കെ ഉണ്ട് എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് നീ എന്നോട് ചൂടാകുവോന്നും വേണ്ട..കുശുമ്പും കുത്തണ്ട…”

ഫ്രാൻസീസ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

“നിന്റെ മൊലേടേം കുണ്ടീടേം അത്രേം മുഴുപ്പും വലിപ്പോമൊന്നും അവക്കില്ല കേട്ടോ…”

അത് കേട്ട് ജെന്നിഫർ ആദ്യമൊന്നു വിരണ്ടു. സെക്ഷ്വൽ ചുവയുള്ള വാക്കുകൾ ഉപയോഗിച്ച് മുമ്പും അപ്പച്ചൻ തമാശ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അതൊക്കെ മറ്റുള്ളവരെപ്പലെ താനും ആസ്വദിച്ചിട്ടുണ്ട്, ചിരിച്ചിട്ടുമുണ്ട്.
എന്നാൽ ഇപ്പോൾ…

ഇതിത്തിരി കൂടിപ്പോയില്ലേ?
എന്നാലും ദേഷ്യം ഒന്നും തോന്നുന്നില്ല.
അപ്പച്ചന്റെ നേച്ചർ അതാണ്.

“അപ്പച്ചാ ഇത്തിരി കൂടുന്നുണ്ട് കേട്ടോ…”

അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്.

“അലക്സിനോട് എന്തായാലും ഞാൻ പറഞ്ഞുകൊടുക്കും…”

“എന്നത്? നെനക്ക്‌ നല്ല മൊലേം കുണ്ടീമൊക്കെ ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടു വേണോ അവനറിയാൻ? അവനുള്ളപ്പോൾ എന്നും തൂങ്ങുന്നത് നിൻറ്റെ കുണ്ടീലും മൊലേലും അല്ലെ? നിന്റെ കാര്യം!”

“ഓ!!!”

ചിരിച്ചട്ടാണേലും അവൾ അസ്വസ്ഥത ഭാവിച്ച് പറഞ്ഞു.