ഞാൻ: എന്റെ ആണിന് എതിർപ്പില്ലെങ്കിൽ എനിക്കും പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല..
മനു: ഹോ.. നാൻസി.. എന്ന് മാത്രം ഒരു ദിവസത്തേക്ക്. നിനക്ക് എന്നെ നിന്റെ ഭർത്താവായി കാണാൻ പറ്റുമോ
ഞാൻ: അതെന്താ നീ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത് അല്ലെങ്കിലും നിനക്ക് ഭർത്താവിന്റെ എല്ലാ സ്ഥാനവും ഞാൻ തരുന്നില്ലേ..
മനു: എങ്കിൽ നീ എന്നെ നിന്റെ ഭർത്താവിനെ വിളിക്കുന്നതുപോലെ വിളിക്കണം ഇച്ചായ എന്ന്..
അത് എനിക്ക് അല്പം മടിയായിരുന്നു, കാരണം ഇച്ചായൻ എന്റെ മോളുടെ അച്ഛനാണ്. അത് ജോയിച്ചൻ നോടുള്ള സ്നേഹമല്ല മോളോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ ബാക്കിയാണ്.. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ മനു..
ഞാൻ: ഇച്ചായാ, സാരീ ഇത്രയും താഴ്ത്തി ഉടുത്താൽ മതിയോ..
മനു വിളിക്കാമോ എന്ന് ചോദിക്കുകയായിരുന്നില്ല വിളിക്കണം എന്ന് ആജ്ഞാപിക്കുകയായിരുന്നു. നല്ല ഒരു ഭാര്യ ആദ്യം ഭർത്താവിനെ പൂർണ്ണമായും അനുസരിക്കണം എന്നാണ് ഞാൻ പഠിച്ചിട്ടുള്ളത്.
മനു: ഉഫ്ഫ് മതി നാൻസി മോളെ..
അവൻ എന്റെ മനോഹരമായ വയറിലേക്ക് നോക്കി..
മനു: നാൻസി, നീ കൈ രണ്ടും പൊക്കിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് നിന്റെ ഈ വയർ ഒന്ന് കുലുക്കി കാണിച്ചേ..
അവനെ നോക്കി, ചെറുതായി ചിരിച്ചു കൈ പൊക്കിക്കൊണ്ട് കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ: ഇന്ന് രാവിലെ എട്ടാം ക്ലാസിലെ പിള്ളേരെ ഞാൻ അരമണിക്കൂർ നേരം കൈ പൊക്കി പിടിച്ചു നില്കാൻ പണിഷ്മെന്റ് കൊടുത്തതാണ്..
മനു: ഹഹഹ, അവരറിയുന്നുണ്ടാവില്ലല്ലോ.. അതേ നാൻസി ടീച്ചർ ഇന്ന് വൈകുന്നേരം സാരി അഴിച്ചിട്ടു നടുറോഡിൽ ഇങ്ങനെ നിൽക്കുമെന്ന്.