Posted by
മനു: വരാൻ പറ്റില്ലേ..
ഞാൻ: ഇടയ്ക്ക് എനിക്ക് കാണാൻ തോന്നുമ്പോൾ ഞാൻ വിളിക്കും വരണം കേട്ടോ..
മനു: ടീച്ചർ, എപ്പോ വിളിച്ചാലും ഞാൻ എന്റെ ഭാര്യ മറന്ന് കൂടെ വരും പോരെ..
ഞാൻ: ഹഹഹ.. അതെന്താടാ അത്ര ഉറപ്പ്
നേരെ കിടന്ന മനുവിന്റെ മുകളിലേക്ക് പൂർണ്ണമായും ഞാൻ കയറി കിടന്നു. അവനായിരുന്നു എന്റെ ബെഡ്. അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം കുത്തി കിടന്നാണ് ഞാൻ ചോദിച്ചത്.
മനു: നിന്നെപ്പോലത്തെ ഒരു ഹൈക്ലാസ് ചരക്കിനെ വേറെ എവിടെ കിട്ടും.. ഈ 40 അടുപ്പിച്ചുള്ള പ്രായത്തിലും നീ ഇതുപോലെത്തെ ഒരുപിടിയാണെങ്കിൽ ഒരു പത്തുകൊല്ലം കൂടെ കഴിഞ്ഞാലും നാൻസി ടീച്ചർ വളരെ ഹോട് ആയിരിക്കും..
ഞാൻ: ഹഹ.. അപ്പോൾ അതുവരെ എന്നെ കളിക്കാൻ ആണോ..
മനു: അല്ലാതെ ഇടയ്ക്ക് വെച്ച് നമുക്ക് നിർത്താൻ പറ്റുമോ…
ഞാൻ: ഇല്ല.. നമ്മൾ എന്നെങ്കിലും പിരിയുമോ മനു..
മനു: നീ പറ…
ഞാൻ: എന്നെക്കൊണ്ട് പിരിയാൻ സാധിക്കില്ല.. അത്രയ്ക്ക് അത്രയ്ക്ക് എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പോയി..
അവന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ അല്പം മുമ്പിലേക്ക് നിരങ്ങി ഞാൻ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ചുംബിച്ചു. രണ്ട് കൈകൊണ്ടും എന്നെ അവനോട് കൂടുതൽ ചേർത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
മനു: നമ്മൾ ഒരിക്കലും പിരിയില്ല നാൻസി.. ഇത് വെറും ഒരു അവിഹിതം അല്ല.. യഥാർത്ഥ ഒരു പ്രണയമാണ്. അതും മുൻജന്മങ്ങളിലുള്ള ബന്ധം.. അതാണ് നമ്മളിങ്ങനെ കണ്ടുമുട്ടാനും ഇത്ര അടുക്കാനും ഒക്കെ കാരണമായത്..