ജിമ്മി: അതെ നല്ല വലുപ്പം ഉണ്ട്…
നാണം കൊണ്ട് ചുവന്ന മുഖത്തോടെ അനു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ആ ഫോൺ കിരൺ ൻ്റെ നേരെ നീട്ടി നീങ്ങി ഇരുന്നു. അമ്മു അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എങ്കിൽ ഒരു പക്ഷെ അനു തൻ്റെ മുലകൾ ജിമ്മിക്ക് സമ്മാനിച്ചേനെ പരിപൂർണമായി.
അമ്മു: ഡോ… താൻ വിളിച്ചു ബുക്ക് ചെയ്യൂ ഡോ…
കിരൺ ഫോൺ എടുത്തു പുറത്തേക്ക് പോയി. അമ്മു വും അവൻ്റെ കൂടെ ചെന്നു, അറിയാനുള്ള ആകാംഷ യിൽ.
ധന്യ: അപ്പോൾ ട്രിപ്പ് ഉറപ്പിക്കുവാണോ?
ജിമ്മി: അതിലെന്താ സംശയം?
ധന്യ: ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാമേ, ആ ചെക്കൻ എന്താ പരുപാടി എന്ന് നോക്കട്ടെ?
ജിമ്മി: എൻ്റെ ധന്യ, പിള്ളേരോട് ഇത്ര സ്ട്രിക്ട് ആവല്ലേ.
ധന്യ: ഉവ്വ, ആ ചെക്കനെ ജിമ്മിക്ക് അറിയാൻ വയ്യാഞ്ഞിട്ട് ആണ്.
ധന്യ എഴുനേറ്റു സ്വന്തം ഫ്ലാറ്റ് ലേക്ക് നടന്നു. അത് കണ്ടു അമ്മു…
അമ്മു: ധന്യ… നീ എവിടെ പോവുന്നു?
ധന്യ: ആ ചെക്കനെ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ ഡീ…
അമ്മു: ഈശ്വര, അതിൻ്റെ ഒരു അവസ്ഥയെ… ഡോ.. ഞാൻ ധന്യ ഡെ അടുത്ത് ഉണ്ടേ…
അതും പറഞ്ഞു അമ്മു ഉം ധന്യ ഡെ കൂടെ പോയി. കിരൺ പുറത്തു നിന്ന് സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
അനു ഉം ജിമ്മിയും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു കുറച്ചു സമയം. അനു നു എവിടെയോ ധൈര്യം ചോർന്നു പോയപോലെ. കൂടെ നിപ്പിൾ ൻ്റെ തുടിപ്പും കാഠിന്യവും കൂടുകയും ചെയ്തു.
ജിമ്മി: അനു…
അനു അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
അനു: എന്താ ചേട്ടാ?
ജിമ്മി: നല്ല ഭംഗി ഉണ്ട് അല്ലെ?
അനു: എന്ത്?
ജിമ്മി: കിരൺ കാണിച്ച പ്രോപ്പർട്ടി.
അനു: ഏഹ്.. അഹ്.. അതെ…
ജിമ്മി: നല്ല വലുപ്പം ഉണ്ടല്ലോ.