അവനൊന്നും പറയാതെ വണ്ടിയെടുത്തു..
“” ഞാനമ്മയോട് ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല..
നീ ഒരാഴ്ച നിന്റെ വീട്ടിൽ നിൽക്കാൻ പോയേക്കുവാന്നാ പറഞ്ഞത്… “..
പ്രശാന്ത് തുടക്കമിട്ടു..
അവന്റെ രൂപം തന്നെ മാറിപ്പോയതായി ഐശ്വര്യക്ക് തോന്നി..
എന്നും ഷേവ് ചെയ്തിരുന്ന അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരാഴ്ചത്തെ താടിയുണ്ട്…
“ഐശൂ… നീ ചെയ്ത ഈ തെറ്റ് പൊറുക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറാണ്… നിന്നെയും കുഞ്ഞിനേയും എനിക്ക് വേണം…
പക്ഷേ, ഇനിയിത് ആവർത്തിക്കില്ലെന്ന് എനിക്ക് നീ ഉറപ്പ് തരണം…
ചെയ്ത തെറ്റിന് മാപ്പ് പറഞ്ഞ്,ഇനിയിത് ആവർത്തിക്കില്ലെന്ന് സത്യം ചെയ്താ നമുക്കിനിയും ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കാം…. “..
മുന്നോട്ട് നോക്കി പതിയെ ഡ്രൈവ് ചെയ്യുകയാണ് പ്രശാന്ത്.. അത്കൊണ്ട് തന്നെ ഐശൂന്റെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ പുഛച്ചിരി അവൻ കണ്ടില്ല..
“” നീയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല…””..
കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞിട്ടും അവളൊന്നും മിണ്ടാതിരിക്കുന്നത് കണ്ട് തല തിരിച്ച് അവളെ നോക്കി പ്രശാന്ത് പറഞ്ഞു..
“”ഞാനെന്തിന് മാപ്പ് പറയണം… ?..
അതിനുള്ള തെറ്റൊന്നും ഞാൻ ചെയ്തിട്ടില്ല…””..
ഐശു കൂസലില്ലാതെ പറഞ്ഞത് കേട്ട് പ്രശാന്ത് ഞെട്ടി..
ഇവളേയും കാമുകനേയുമല്ലേ ഉടുതുണിയില്ലാതെ താൻ മുറിയിലിട്ട് പിടിച്ചത്…?.
എന്നിട്ടവൾ തെറ്റൊന്നും ചെയ്തില്ലെന്നോ… ?..
“” ഐശൂ…””.
അവനെന്തോ പറയാനൊരുങ്ങിയതും അവൾ കയ്യുയർത്തി തടഞ്ഞു..
“നിങ്ങളാണ് തെറ്റ് ചെയ്തത്… നിങ്ങളാണെന്നെ ചതിച്ചത്… കല്യാണത്തിന്റെ പിറ്റേന്ന് തന്നെ ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങിയതല്ലേ…?..
അന്ന്തന്നെ ഞാൻ നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞതല്ലേ എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ ചെറു വിരലിന്റെ വലിപ്പമുള്ള സാധനം തികയില്ലെന്ന്… നിങ്ങൾ കരഞ്ഞ് കാല് പിടിച്ചത് കൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ കൂടെ നിന്നത്…?”..