അധികം വണ്ണം ഇല്ലാത്ത പെണ്ണ് ആയിരുന്നു വേണി നല്ല വെളുപ്പ് നിറം ഒരു ഇരുണ്ട നിറം ആയിരുന്നു വേലുവിനും
അന്ന് കല്യാണ രാത്രി ബന്ധുക്കൾ കുറെ പേർ പോയി കുറച്ചു ബന്ധുക്കൾ കൂടി ഉണ്ട് എല്ലാവർക്കും കിടക്കാൻ ഉള്ള മുറികൾ ആ വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. കല്യാണത്തിന് ഒരാഴ്ച മുൻപ് വെട്രിക്ക് സ്വന്തമായി ഒരു മുറി ലഭിച്ചു
അവൻ തനിയെ കിടന്നു ശീലിക്കണം എന്ന് അവന്റെ അച്ഛൻ ശക്തിരാജ് തീരുമാനിച്ചു അതിന് പ്രകാരം അവൻ തനിയെ കിടന്നു ശീലിച്ചു
കല്യാണം പ്രമാണിച്ചു വന്ന ബന്ധുക്കൾ അവന്റെ മുറിയിൽ കിടന്നത് കൊണ്ട് അവൻ മാമന്റെ മുറിയുടെ മുമ്പിൽ ഉള്ള തളത്തിൽ ഒരു ചെറിയ കിടക്ക വിരിച്ചു കിടന്നു. അവനു പരിചിതമായ ആ വീട്ടിൽ അവനു ആരെ ആണ് പേടിക്കണ്ടത്.
അങ്ങനെ അവൻ മാമന്റെ മുറിയുടെ മുമ്പിൽ ഉള്ള ആ താളത്തിൽ കിടന്നു. രാത്രിയുടെ ഏതോ യാമത്തിൽ മാമന്റെ മുറിയിൽ നിന്നുമുള്ള ഒരു പതിഞ്ഞ നിലവിളി അവൻ കേട്ടു
ആാാാ……… ഹ്……………
പിന്നെ സാവധാനം ആ നിലവിളി ഒരു ഞെരക്കത്തിൽ അമർന്നു.
വെട്രി ഓർത്തു മാമിയൂടെ കാൽ വല്ലതും തട്ടിക്കാണും.
പിന്നെ കേട്ടു കട്ടിൽ ഇളകുന്ന ശബ്ദം. അപ്പോൾ കാൽ തട്ടിയത് തന്നെയെന്ന് അവൻ ശരിവച്ചു. അവൻ ഉറക്കം പൂണ്ടു
വാസ്തവത്തിൽ വേലു വെള്ളലുവ പോലെയുള്ള വേണിയുടെ ഇളം പൂറിൽ തന്റെ താണ്ടവം ആടുന്ന ശബ്ദം ആയിരുന്നു അത്.
പിറ്റേന്ന് വേണിക്ക് നടക്കാൻ പ്രയാസം ആയിരുന്നു അത് കണ്ടു വീട്ടിലെ പെണ്ണുങ്ങൾ അർഥം വച്ചുള്ള ചിരി ആയിരുന്നു. വേണിയും വെട്രിയും നല്ല കൂട്ടായി അവന്റെ ഒരു കൂട്ട്കാരിയെ പോലെയായിരുന്നു അവൾ.