“ആ ഇതാര് ശ്രീയോ….”
തൊട്ടു പുറകിൽ നിന്നും ചിറ്റ ചോദിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ഞെട്ടി… അവര് അടുക്കളയിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ ഞാൻ ഒതുങ്ങി കൊടുത്തു…
“മീനാക്ഷി എന്തിയേടി….”
അടുക്കളയിൽ മീരയെ കണ്ടപ്പോൾ ചിറ്റ തിരക്കി…
“ചേച്ചിക്കു തല വേദനയാണെന്ന് പറഞ്ഞു കിടക്കുവാ…”
“എങ്കിൽ നീ പോയെന്റെ മുറിയിലെ കിടക്ക വിരിയൊന്നു വെള്ളത്തിൽ മുക്കി വെക്ക്…. നീയിവിടെ എന്ത് ചെയ്യുവാ…”
“ഞാൻ…. ശ്രീക്കു കാപ്പി എടുക്കുവാരുന്നു…”
“ശ്രീയോ…. നിന്റെ മടിയിൽ കിടത്തി ആണോടി അവനു പേരിട്ടത്… ശ്രീയേ…. ശ്രീഹരി ചേട്ടനെന്ന് വിളിച്ചോണം….. കാപ്പി ഞാനിട്ടു കൊടുത്തോളം നീ പോയി കിടക്ക വിരി തിരുമ്മി വെക്കാൻ നോക്ക്..”
അതും പറഞ്ഞു അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും ചിറ്റ തെളപിക്കാൻ വെള്ളം നിറച്ച പാത്രം വാങ്ങി… മീര എന്റെ അരികിലൂടെ വീടിനു അകത്തേക്കു നടന്നു പോയി… ഊമ്പിച്ചു….. മൈരത്തി ചിറ്റ… ആദ്യമായിയെന്റെ ഹൃദയംഗമ ഒരു കാപ്പിയിട്ടു തരാൻ വന്നതാ… ഞാൻ ചിറ്റയെ പ്രാകി കാപ്പി വാങ്ങി കുടിച്ചു പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി… ഇന്നലെ രാത്രി കണ്ട സ്വപ്നത്തെ കുറിച്ചു കുറേ ആലോചിച്ചു… അന്ന് ഞാൻ വീണ്ടും മില്ലിൽ പോയി… രാജൻ വല്യച്ഛന് ഇന്നുമെന്റെ വരവ് അത്ര ബോധിച്ചിട്ടില്ല, ഞാൻ ഇന്ന് കുറേ പഴയ കണക്കുകളൊക്കെ എടുത്തു നോക്കി…
അത് കണ്ടപ്പോൾ വല്യച്ഛന് വെപ്രാളമുണ്ടെന്നു കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കതൊരു ഹരമായി, ഞാൻ ചെറിയ സംശയങ്ങളൊക്കെ ചോദിക്കാനും തുടങ്ങി… ഒരു മണിക്കൂർ നേരത്തോളം ഞാനാ കണക്ക് നോക്കിയതിനു ഇടയിൽ വല്യച്ഛൻ അഞ്ചു തവണയെങ്കിലും പോയി വെള്ളം കോരി കുടിച്ചു… തിരുമറി ഉണ്ടെന്നു ഉറപ്പാണ്, പക്ഷെ കുറച്ചു ദിവസം മില്ലിൽ വന്നു ചിലവഴിക്കാതെ ഒന്നും കണ്ടുപിടിക്കാൻ പറ്റില്ലാ…