സംസാരം അധികം നീണ്ടപ്പോഴേക്കും ലീല വന്നു: “എന്താ അമ്മേം മോന്നും കൂടി ഒരു സൊകാര്യം”
“ഏയ് ഒന്നുല്ലാ. ഞാൻ ഇവനോട് പറയുകയായിരുന്നു സോഫയിൽ കെടന്നോളാൻ.’
“അതൊന്നും വേണ്ടാ ചേച്ചി, അവന്റെ മുറില് തന്നെ കെടന്നോട്ടെ. വാവ അങ്ങോട്ട് വന്നോളും”
അമ്മയും മകനും പരസ്പരം നോക്കി. രണ്ടാൾക്കും ഒന്നും മിണ്ടാൻ പറ്റിയില്ല. ലീല പറഞ്ഞത് കേട്ട് , ഞെട്ടിയിരുന്നു.
“നിങ്ങളെന്താ അന്തം വിട്ടിരിക്കണത്. എനിക്കെല്ലാം അറിയാം. വാവ എല്ലാം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.അതൊന്നും വല്യ കാര്യോല്ല. നീ മുറീലേക്ക് ചെല്ലടാ. അവളിപ്പ വരും”
അജയന്റെ തരിപ്പിനിയും മാറിയില്ല. വാവയുമായുള്ള കളികൾ നാത്തുന്നറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്നിട്ട് നല്ല മനസ്സോടെ കളിച്ചോളാൻ പറയുന്നു. എന്താണിവരുടെ മനസ്സിലെന്നറിയില്ല. ലീല തന്നെ മുൻ കൈയെടുത്ത് അവനെ മുറിയിലേക്ക് വിട്ടു.
സാവിത്രി മുറിയിലെത്തി. സാവിത്രിക്കൊന്നും പറയാൻ കിട്ടുന്നില്ല. വീട്ടിലെ കള്ളക്കളികൾ ലീല അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്ത് സമധാനം പറയാൻ പറ്റും. വാവയുടെ ജീവിതം വെള്ളത്തിലാവോ.
“ചേച്ചി എന്താ ആലോചിക്കണത്. ഞാൻ പറഞ്ഞതോർത്ത് വിഷമിക്കണ്ടാ. വാവ പേടിച്ചോടി പോയിട്ട് വേഗം വന്നപ്പോ ഞാനവളോട് ചോദിച്ചു. കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോ എല്ലാം എന്നോട് തൊറന്ന് പറഞ്ഞു. ഇതൊക്കെ എല്ലാടത്തും നടക്കണതാ.”
“അതിന് ഞാനാ കാരണം. അവള് സുരേഷിന്റെ അടുത്തുന്ന് പേടിച്ച് വന്നതല്ലെ. പേടി മാറ്റാൻ ഞാനാ അവനോട് പറഞ്ഞത്. പക്ഷെ ഇതൊരിക്കലും സുരേഷറിയരുതട്ടോ’
“ഒരു കൊഴപ്പോല്ലാ ചേച്ചി.ചേച്ചി ചെയ്തത് വല്യ കാര്യാണ്.അവന്നും ഇത് തന്നെ അല്ലെ ചെയ്യണത്. ഞങ്ങൾടെം ഇത് പോലത്തെ
കുടുംബാണ്.ചേച്ചി അതോർത്ത് പേടിക്കണ്ടാ. ”
“നീയെന്താ പറയണത്. എനിക്കൊരു പിടീം കിട്ടണില്ല. ”