തലക്കടിയേറ്റവനെപോലെ രാജീവൻ അനങ്ങാതെ നിന്നു …അവൾ എല്ലാം തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞു അവളുടെ തീരുമാനം അവൾ പറഞ്ഞും കഴിഞ്ഞു ഇനി താനാണ് തീരുമാനിക്കേണ്ടത് ..വേണ്ട അവളുടെ കൂടെ ഞാനിനി നിക്കില്ല അവൾ പറയുന്നകേട്ടു അതിലും ബേധം മരിക്കുന്നതാണ് അതിനു തനിക്കു പേടിയാണ് ..എനിക്ക് ഊക്കാൻ അറിയില്ലെന്ന് ..അപ്പൊ അവളെ വേറെ ആരോ ഊക്കുന്നുണ്ട് …കൂത്തിച്ചി ശരിക്കും തേവിടിച്ചി തന്നെ …ഒരു വേശ്യയോടൊപ്പം എനിക്ക് കഴിയേണ്ട …എവിടെ പോകും …മുഖങ്ങൾ ഓരോന്ന് മനസ്സിലേക്ക് വന്നു …തന്നോട് ഏറ്റവും അടുപ്പമുള്ള ഇളയ പെങ്ങൾ …ആവശ്യം വന്നപ്പോ പെങ്ങളെ ഓർത്തു …സ്വന്തമായി ബാഗോ പെട്ടിയോ ഇല്ല …പണ്ട് എങ്ങാണ്ടു ഉണ്ടായിരുന്ന പൊടിപിടിച്ച ഒരു ബാഗ് തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി അതിന്റെ സിബ് ഒക്കെ കേടു വന്നിരിക്കുന്നു …സാരമില്ല ഇത് മതി തത്കാലം ..തുണിയും സാധനങ്ങളും അതിലാക്കി അതിനുള്ള സാധനങ്ങളെ അയാൾക്കുള്ളു …വീട് മൊത്തം തിരഞ്ഞു ..പണത്തിന്റെ ഒരു സാധ്യതയും അവിടെ ഇല്ല എന്ന തിരിച്ചറിവിന്റെ ഒടുക്കം രാജീവൻ പെങ്ങളുടെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു ..വണ്ടി കൂലി എന്ന ഭാരിച്ച ലക്ഷ്യം മുന്നിലുണ്ട്
തന്റെ ശ്രമം ഏറെക്കുറെ വിജയിച്ച പോലെയാണെന്ന് രജനിക്ക് മനസ്സിലായി …എന്തയാലും നന്നായി പേടിച്ചിട്ടുണ്ട് ..
ഹലോ ……കിഷോറേ …ഡാ
ആ ചേച്ചി കേക്കാമോ …
ആ കേക്കാം ….പറഞ്ഞോ
അപ്പുന്റെ കാര്യം ഓക്കേ …പിന്നെ നീയിനി കാശിനു വേണ്ടി ഓടേണ്ട …അത് മതി …അടുത്ത ശനി അവന് പോണം …ഡ്രസ്സ് എടുക്കണം കുറച്ചു സാധനങ്ങൾ വാങ്ങണം ..നീ എപ്പോഴാ ഫ്രീ ആവാ ..