“അത് വിട്… നമുക്ക് കാര്യത്തിലേക്ക് കടക്കാം…” മാത്തു ഒതുങ്ങി. രവി മുകളിലേക്ക് കയറി. കയറുമ്പോൾ ആളുടെ മനസ്സിൽ രണ്ട് കാര്യം പതിഞ്ഞു. ഒന്ന്, ഇവർക്ക് പണം ആവശ്യമുണ്ട്. മറ്റൊന്ന്, ലാലിയെ മാത്തു അല്ലാതെ മറ്റാരോ രുചിച്ചിട്ടുണ്ട്. രണ്ടാമത്തെ വിഷയം തന്റേതല്ല. പക്ഷെ ആദ്യത്തെ വിഷയത്തിൽ ഇടപെട്ടാൽ, ഇവരെ രുചിക്കാം. കണ്ടിട്ട് ഓട്ടം അധികം ഇല്ലാത്ത വണ്ടിയാണ്.
രവി മാടത്തിലേക്ക് കയറി നേരത്തേ ഇരുന്നിടത്ത് ഉപവിഷ്ഠനായി ഗ്ലാസ്സിൽ ബാക്കിയുണ്ടായത് ഒറ്റവലിക്ക് വിഴുങ്ങി. പിന്നെ ലാലിയെ നോക്കി ഒരു മുട്ടയെടുത്ത് അരികിൽ കടിച്ച് കഴിച്ചു. മാത്തു പാതി മടങ്ങി കിടപ്പായി. കുപ്പിയിൽ പകുതിമാത്രം ബാക്കി.
“ഇതിയാന്റെ ഇന്നത്തെ കഥ കഴിഞ്ഞു. ഇനി നാളെ നോക്കിയാൽ മതി…” ലാലി കുനിഞ്ഞ് മാത്തുവിനെ നേരേ കിടത്തി. കുനിഞ്ഞപ്പോൾ ലാലിയുടെ കുണ്ടി രവിയുടെ മുഖത്ത് കൊണ്ടു… കൊണ്ടില്ല എന്നായി.
“അവിടെ സിസ്റ്ററും ഉറക്കത്തിൽ… ഇവിടെ ഇതിയാനും… നമ്മൾ ബാക്കിയായി…” ലാലി കാലുകൾ നീട്ടി നിലത്തിരുന്നു.
“നിങ്ങൾ കഴിക്ക്യോ….” രവി ചോദിച്ചു.
“എന്തേ…” ലാലി ചോദിച്ചു.
“കഴിക്ക്യോ… ഇല്ലയോ….” രവി വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“കഴിക്കണോ….” ലാലി തിരിച്ച് ചോദിച്ചു.
“ഉം…” രവിയുടെ മറുപടി കേട്ടതും രവി കുടിച്ച് കാലിയാക്കിവച്ച ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് കാൽ ഗ്ലാസ്സ് വാറ്റ് ഒഴിച്ച് വെള്ളം നിറച്ചു. പിന്നെ ഒരുകവിൾ വലിച്ച് ഇറക്കിയിട്ട് രവിക്ക് നീട്ടി. രവിയും ഒരു കവിൾ കുടിച്ചു. പിന്നെ കടിച്ച് ബാക്കിയാക്കിയ മുട്ട ലാലിക്ക് നീട്ടി. ലാലി അതിൽനിന്നും പകുതി കടിച്ച് ബാക്കി രവിയുടെ വായിലേക്ക് നീട്ടി. വാ തുറന്ന് രവി അത് കഴിച്ചു. സത്യത്തിൽ അവർക്കിടയിൽ പുതിയ രസതന്ത്രം ഉയരുകയായിരുന്നു.