ലിസി എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും ഔസേപ്പിന്റെ ഉത്തമയായ ഭാര്യയയി മാറുകയായിരുന്നു.
“അകത്ത് വെച്ചോടി….”
അറിയാൻ ഔസെപ്പിന് ആകാംഷയായി.
“ഉവ്വ… മര്യാദക്ക് ഒന്ന് വായിൽ വെക്കാൻ പോലും പറ്റിയില്ല… അപ്പോളേക്കും നിങ്ങൾ വിളിച്ചില്ലേ…..”
ചെറിയ പരിഭവത്തിൽ ലിസി പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ എന്നാ ചെയ്യാനാടി… ആ കുര്യച്ഛൻ സ്വസ്ഥത തരണ്ടേ…..”
ഔസേപ് തന്റെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ പറഞ്ഞു.
“തോമാച്ചന് ഇഷ്ടക്കേട് ആയോടി…”
ചോദിച്ചപ്പോൾ അറിയാതെ ഔസെപ്പിന്റെ തല താഴ്ന്ന് പോയി.
തന്റെ യജമാനനെ ഇഷ്ടക്കേടിനു താൻ പാത്രമായോ എന്നുള്ള സംശയം ഔസെപ്പിനെ മൗനിയാക്കി.
ഔസേപിന്റെ നിൽപ് കണ്ട് ലിസിക്ക് ചിരി വന്നു.
അവൾ അയാളുടെ തടി പിടിച്ചു തല ഉയർത്തി.
“ദേ ഇങ്ങോട്ട് നോക്കിയേ ചാച്ചന് ദേഷ്യം ഒന്നുമില്ല….
ഇനി അതോർത്തു എന്റെ പൊന്നിച്ചായൻ തല പിണ്ണാക്ക് ആക്കേണ്ട…”
അത് കേട്ടപ്പോൾ അയാൾക്ക് ചെറിയൊരാശ്വാസം തോന്നി.
“പിന്നല്ലാതെ… നീ അരമണിക്കൂർ മുൻപ് കേറി പോയതല്ലേ… ഇത്രേം നേരം നീ എന്തെടുക്കുവാരുന്നു അവിടെ.. അതല്ലേ… ഞാൻ കരുതിയെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും എന്ന്…”
ഔസെപ്പിന് അപ്പോളും ഒരു സമാധാനം ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“എന്റെ മനുഷ്യ നിങ്ങൾ ഒന്ന് അടങ്…. ചാച്ചൻ ഇന്ന് രാത്രി വീട്ടിലോട്ടു വരാമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… പോരെ… നിങ്ങൾ രതിയിലേക്കുള്ള ചാച്ചന്റെ സ്പെഷ്യൽ പോത്ത് കറി ഉണ്ടാക്കി വെച്ചേക്കണം കേട്ടല്ലോ…”