അടുത്ത ദിവസം…, ഞായറാഴ്ച
ചിത്തനും എനിക്കും വളരെ അടുത്ത ഒരു കല്യാണത്തിന് പോകേണ്ടിയിരുന്നു…
പതിവില്ലാത്ത വണ്ണം ചിത്തനുമൊത്ത് ബെഡ് കോഫി കഴിച്ചു…
“എളുപ്പം ഒരുങ്ങിക്കോ… കിച്ചണിലൊന്നും കേറാൻ നിക്കണ്ട… ബൈക്കിൽ പോകാം… 30 കിലോമീറ്ററിലധികം ഉള്ളതാ… ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് വഴിയിലാവാം… ഞാൻ ഷേവ് ചെയ്യുമ്പോഴേക്ക് കുളിക്കാനും മറ്റും നോക്ക്…”
ചിത്തൻ മൊഴിഞ്ഞു
30 കിലോ മീറ്ററിലധികം ദൂരം എന്റെ മുന്നിലെ ഭാരം മുഴുവൻ ചിത്തന്റെ മുതുകിൽ ഇറക്കി വച്ചുള്ള യാത്രയെക്കുറിച്ച് ഓർത്തപ്പോ തന്നെ എന്റെ മനസ്സിൽ ലഡു പൊട്ടി
” ഒ… ഇതിപ്പം ഷേവ് ചെയ്യാറെന്നും ആയിട്ടില്ല… നാളെ കോളേജിൽ പോവുമ്പോ.. മതി…”
സൂത്രത്തിൽ സാൻഡ് പേപ്പർ പോലുള്ള മുഖത്ത് തടവി കൊതി തീർത്ത് ഞാൻ പറഞ്ഞു….
പിന്നീട് ചിത്തൻ കുളി കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങുമ്പോഴും ഞാൻ മുടി ഉണക്കാനുള്ള തീവ്രശ്രമത്തിൽ ആയിരുന്നു…
എത്താതോർത്ത് പോലെ ടർക്കി ചുറ്റിയ ചിത്തന്നെ ഞാൻ പാളി നോക്കി
” ഹൂം.. മുടിയോട് കലഹിച്ച് നിക്കുന്നേ ഉള്ളോ…, ഉണ്ണിയാർച്ച..! തറ തൊടുന്ന മുടിയൊക്കെ പഴഞ്ചൻ…. ഇതൊന്ന് ശരിപ്പെടുത്താൻ എന്തോരം നേരം വേണം..? തോളറ്റം വച്ച് മുറിച്ചാൽ… സൗകര്യം.. സമയോം ലാഭം…”
ചിത്തൻ പ്രപഞ്ച സത്യം വെളിവാക്കുന്ന മട്ടിൽ പറഞ്ഞു
” അണ്ണൻ പറയുമ്പോലെ..”
ഞാൻ പറഞ്ഞു…
കൊതി കൊണ്ട് ഞാൻ അണ്ണനെ വീണ്ടും നോക്കി…
” നോക്കണ്ടായിരുന്നു…”
അയ്യെടാ… എന്ന മട്ടിൽ ഞാൻ നാവിൻ തുമ്പ് കടിച്ചു
സൈഡ് ഓപ്പൺ ജട്ടിയിൽ അണ്ണൻ ഷാഫ്റ്റ് തിരുകി വയ്ക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്..!