ഉണ്ണിയാർച്ചക്ക് രോഷം മൂലം വാക്കുകൾ ഇടറി. തണുപ്പിക്കാൻ കുഞ്ചുണ്ണൂലി ശ്രമിച്ചു, “ഇനി ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഉണ്ടോ നാത്തൂനേ എന്റെ ഭർത്താവ് അങ്കത്തിൽ പെട്ട് ചത്തു, ഇനി മോനെ ഉള്ളു അവനേം ദൂരെ പറഞ്ഞു വിട്ടു കൊല്ലിക്കണം എന്നല്ലേ നാത്തൂൻ പറയുന്നത്. അരിങ്ങോടരുടെ കോട്ടയിൽ ചെന്ന് ചന്തു ചേകവരുടെ അടുത്തു അങ്കം പിടിക്കണം എന്നൊക്കെ ആരോമലുണ്ണി എന്റെ മകനോട് പറഞ്ഞു. വല്ല ആവശ്യവും ഉണ്ടോ നാത്തൂനേ പിള്ളേർ പോയി ചാകാൻ പറഞ്ഞു വിടണോ? ആകെ രണ്ടിടത്തും ഓരോ ഉണ്ണിമാർ ഉണ്ട് ഇട്ടു മൂടാൻ സ്വത്തും ഉണ്ട്. സുഖമായി മംഗലം കഴിച്ചു ജീവിക്കട്ടെ”.
“ആണുങ്ങൾ ആയാൽ അതൊക്കെ വേണം, നാട്ടുകാരൊക്കെ എന്റെ മോനെ കളിയാക്കുന്നു, അമ്പത്തൊന്നു കളരി ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞാൽ പോരാ അമ്മാവനെ ചതിച്ചതിനു പകരം ചോദിക്കണം എന്ന്, പിള്ളേർ പോയി നോക്കട്ടെ, പോരിന് വെട്ടി മരിച്ചാൽ വീരാളിപ്പട്ട് പുതപ്പിക്കും അല്ല പിന്നെ”.
“എനിക്ക് വയ്യ നാത്തൂനേ ഇതൊക്കെ കേട്ട് എനിക്ക് പേടി ആകുന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാൻ സമയം അധികമായി, ഉണ്ണികൾക്ക് ചോറ് കൊടുക്കട്ടെ ” കുഞ്ചുണ്ണൂലി ധൃതിയിൽ എഴുനേറ്റു മുണ്ടും റൗക്കയും ഒക്കെ ശരിയാക്കി.
“നാത്തൂൻ ഒരു ഊമ്പിയ പണി ആണ് കാണിച്ചത് ഞാൻ ഒരു മൂഡ് ആയി വന്നപ്പോൾ എഴുനേറ്റു പോകുന്നു, ഇതായിരിക്കും ആങ്ങളയുടെ അടുത്തും , ചുമ്മാതല്ല ആങ്ങള തുമ്പോലാർച്ചയെ കാണാൻ പോകുന്നത് . ആ പിനാഥി പെണ്ണ് ഉണ്ടേൽ ഞാൻ തിരക്കി എനിക്ക് അൽപ്പം ചൂട് പിടിക്കണം , തവിട്ട് കിഴി ഇടാൻ ഉള്ള സാധനങ്ങൾ ആയി വരാൻ പറയു”. ഉണ്ണിയാർച്ച.