വർഷ: ഉണ്ട്, അങ്കിൾ.
വിശ്വനാഥൻ: നല്ല പുളിയൊള്ളതാണെങ്കിൽ ഏറെ വേണം.
വർഷ: ഏറെ വേണങ്കിൽ ഉണ്ടാക്കി എടുക്കണം.
അവൾ മോര് കൊണ്ട് വന്ന് അയാൾക്ക് കൊടുത്തു.
വിശ്വനാഥൻ: നിനക്ക് പാചകം നന്നായി അറിയാമല്ലേ.
വർഷ: കുറച്ചൊക്കെ അറിയാം..
വിശ്വനാഥൻ: കുറച്ചൊന്നുമല്ല. എല്ലാ കറികൾക്കും നല്ല സ്വാദ്, വർഷൂ. നീ കൂടെ ഇരിക്കെടാ.
അവൾ അയാളുടെ ഇടതു വശത്തിരുന്ന് ബാക്കി വന്ന് ചപ്പാത്തിയും കിഴങ്ങു കറിയും കുറച്ച് വിശ്വനാഥന് വിളമ്പി. പിന്നെ അവളും കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ആഹാരമെല്ലാം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് അവർ അടുക്കളയിൽ പോയി കൈകൾ കഴുകി. അയാൾ ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്ന് വെള്ളമെടുക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ നല്ല വണ്ണമുള്ള 3 കാരറ്റ് ചീകി വൃത്തിയാക്കി വച്ചിരിക്കുന്നു.
അവളോട് യാത്ര പറഞ്ഞ്, സിറ്റ് ഔട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ അവളും ഇറങ്ങി നിന്നു.
കാറിൻ്റെ താക്കോൽ അവളുടെ കൈയിലേക്ക് നീട്ടി കൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു –
വിശ്വനാഥൻ: ഈ സ്വിഫ്റ്റ് കാർ ഇവിടെ കിടന്നോട്ടെ, ഞാൻ പുതിയൊരു വലിയ കാർ വാങ്ങുന്നുണ്ട്.
അതിനു ശേഷം ഫോണിൻ്റെ ടോർച്ച് തെളിച്ച് വിശ്വൻ നടന്നകലുന്നത് കണ്ണിൽ നിന്ന് മായുന്നത് വരെ അവിടെ നിന്നു. പിന്നെ മുറിയിൽ കയറി കതകടച്ചു.
അപ്പോൾ വരുൺ വിളിച്ചു. ഇന്നത്തെ സംഭവം പറഞ്ഞപ്പോൾ 2 മണിക്കൂർ അവൾ അവൻ്റെ വായിലെ തെറി കേട്ടു. പക്ഷേ അതൊന്നും അവളെ വേദനിപ്പിച്ചില്ല.
മുറിയിൽ ചെന്ന്, ലൈറ്റ് അണച്ച് പുതച്ചു മൂടുമ്പോൾ പെട്ടന്ന് ഒരു ഫോൺ കോൾ.
ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ അവൾ ഫോൺ എടുത്ത് കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചു.
പിന്നെ വഷളൻ ചിരി ചിരിച്ച് കിച്ചണിൽ പോയി. ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്ന് വൃത്തിയാക്കി വച്ചിരിക്കുന്ന 3 ക്യാരറ്റിൽ ഒരെണ്ണം എടുത്തു. പതിയെ നടന്ന് മുറിയിൽ വന്ന് കതകടച്ചു. ബാത്റൂമിൽ കയറി പൈപ്പ് തുറന്ന് ബക്കറ്റിലേക്ക് വെള്ളം പിടിച്ചു.