Posted by “നസീമാ… ഈ കസേരയിലേക്കിരിക്ക്…
ഇവിടെ ഫർണീച്ചറൊന്നുമില്ല…
ഇതൊക്കെയേ ഉള്ളൂ…”
ബാത്ത്റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി ബീരാൻ പറഞ്ഞു..
“ സാരിമില്ലിക്കാ…”
നസീമ വിരിഞ്ഞ ചന്തി കസേരയിലേക്ക് വെച്ചു..
ഈ മുറിയിൽ ഒരു കട്ടിലില്ലേ എന്ന് നസീമചിന്തിച്ചു..
“വിനൂ… വാടാ… ഈ ബെഡ് പിടിച്ചിടാം…”
നസീമ നോക്കിയപ്പോ ഒരു സ്പ്രിംഗ് ബെഡ് ചുവരിൽ ചാരി വെച്ചിട്ടുണ്ട്..നല്ല കനമുളള ബെഡാണ്.. രണ്ടാളും കൂടി താങ്ങിയെടുത്ത് അത് നിലത്തിട്ടു..
ബീരാൻ ചുവരലമാര തുറന്ന് ഒരു ബെഡ്‌ഷീറ്റെടുത്ത് ബെഡിലേക്കിട്ടു..
കുൽസുവും വിനോദും കൂടി അത് ബെഡിൽ ഭാംഗിയായി വിരിച്ചു…
ബീരാൻ രണ്ട് തലയിണയും എടുത്തിട്ടു..
നസീമ എല്ലാം കണ്ട് കസേരയിലിരുന്നതേയുള്ളൂ..
ഇത് തന്നെ കിടത്താനാണോ, അതോ തന്റെ മോളെ കിടത്താനാണോ എന്നവൾക്ക് മനസിലായില്ല..
“വിനൂ… ഇവിടെ ഈയൊരു മുറിയേ വൃത്തിയാക്കിയതുള്ളൂ…
അല്ലെങ്കിൽ ഒരു മുറികൂടി നമുക്കെല്ലാർക്കും കൂടി വൃത്തിയാക്കാം…”
ബീരാൻ എല്ലാവരും കൂടിയായി പറഞ്ഞു..
“ഉം… നമുക്ക് നോക്കാം ഇക്കാ…
കുറച്ച് നേരം നമുക്കെല്ലാർക്കും ഇവിടെ സംസാരിച്ചിരിക്കാം… വൈകുന്നേരം വരെ നമുക്ക് സമയമുണ്ടല്ലോ…
അല്ലേ ഇത്താ… ?”
“അതേയതേ…”
ഇളിഞ്ഞ ചിരിയോടെ നസീമ പറഞ്ഞു..
അവൾക്ക് കലിയാണ് വന്നത്…
സംസാരിച്ചിരിക്കാനാണോ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്..?.
“എന്നാ ഇത്ത ഇങ്ങോട്ടിരി…”
നിലത്തിട്ട ബെഡിലിരുന്ന് കൊണ്ട് വിനോദ് പറഞ്ഞു..
കുൽസു ഒറ്റച്ചാട്ടത്തിന് ബെഡിലിരിന്നു..
ബീരാനും ഒരറ്റത്തിരുന്നു..
അഞ്ചാറ് പേർക്ക് കിടക്കാൻ മാത്രം വീതിയുള്ള ബെഡാണ്..ആ റൂമിന്റെ പകുതി വലിപ്പമുണ്ടതിന്..