Posted by “നസീ… നിന്നെ.. നിന്നെ ഞാൻ… കെട്ടിക്കോട്ടെ…”
ആത്മാവ് കൊണ്ടാണവർ സംസാരിച്ചത്.. അവരുടെ ഹൃദയങ്ങൾക്ക് മാത്രം കേൾക്കാവുന്ന സ്വരത്തിൽ..
“ഇക്കാ… ഞാനെന്താ ഇക്കാ പറയാ…
എനിക്ക്… എനിക്ക്…”
നസീമാന്റെ കണ്ണും നിറഞ്ഞിരുന്നു..
“ ഇക്കാക്ക് എപ്പ വേണേലും, എന്ന് വേണേലും എന്റടുത്ത് വരാം… അത്രയല്ലേ ഇക്കാ എനിക്ക് പറയാൻ പറ്റൂ…”
നസീമ നാവ് അയാളുടെ വായിലേക്കിറക്കി..
ആ നാവ് അയാൾ ഊമ്പിയെടുത്തു.
“ നസീ… ഞാൻ നേരത്തേ പറഞ്ഞില്ലേ…
ഞങ്ങളൊന്ന് ടൗണിൽ പോയി വന്നാലോ…?
ഞാനത് വാങ്ങിക്കോണ്ട് വരാം…”
ഒരു തരി സ്വർണം ദേഹത്തില്ലാത്ത തനിക്ക് ഒരു പൊന്നരഞ്ഞാണം കിട്ടുകാന്ന് പറഞ്ഞാ അതിൽപരം സന്തോഷം വേറെയില്ല..
എന്നാലും അത് വേണ്ട…
ഇക്കാനോട് അത് വാങ്ങുന്നത് ശരിയല്ല..
“ ഇക്കാ… വേണ്ടിക്കാ… എനിക്കൊന്നും വേണ്ട…
രാത്രിയെന്നും ഇക്കയെന്റെ മുറിയിൽ വന്നാ മതി… അത് മാത്രം മതിയിക്കാ എനിക്ക്…”
ബീരാൻ അരുമയോടെ അവളുടെ കവിളിൽ തലോടി..
പ്രണയത്തിന്റെ നറുമണം അവരുടെയുള്ളിൽ അടിച്ച് വീശുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
അഗാധ പ്രണയത്തിന്റെ സ്വാദിഷ്ടമായ രുചി അവർ നുകരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
“നസീ… വിശക്കുന്നുണ്ടോ എന്റെ പൊന്നിന്… ?..
നമുക്കെന്തേലും കഴിക്കാം…?”
“ഉം… വിശക്കുന്നുണ്ടിക്കാ… പക്ഷേ എനിക്കിത് തിന്നാ മതി…”
ഉണർന്ന് തുടങ്ങിയ അയാളുടെ കുണ്ണയിൽ പിടിച്ച് നസീമ കുസൃതിയോടെ പറഞ്ഞു..
“ അപ്പോ എനിക്കിതും വേണം…”
അവളുടെ പൂറ് പൊത്തിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് ബീരാൻ പറഞ്ഞു..
“ എടുത്തോ ഇക്കാ… എടുത്ത് തിന്നോ… എത്ര വേണേലും തിന്നോ…
ഇക്കാന്റെ നസിമോൾക്ക് ഇഷ്ടാ അത്… ഇപ്പോ തിന്നണോ ഇക്ക. ?”..