“വേണ്ടായിരുന്നു ! നിന്റെ പൂറിന്റെ ആ മണം അങ്ങ് പോയി, ആ ഒരു കസ്തൂരി ഗന്ധം, ഇപ്പോൾ എന്റെ ഭാര്യയെ പോലെ!! അവളുടെ സമാനത്തിലെ രോമം എല്ലാം കൊഴിഞ്ഞു പോയി, ഇപ്പോൾ മണവും ഇല്ല ഗുണവും ഇല്ല, അശ്രീകരം കിടന്നാൽ ഉടനെ കൂർക്കം വലിച്ചു ഉറങ്ങും, ബാക്കി ഉള്ളവന് ഒന്ന് നാദസ്വരം വായിക്കാൻ പോലും അവൾക്ക് തോന്നുന്നില്ല.”
“അച്ഛൻ ഇങ്ങിനെ കാഴ്ച കാണാതെ പൂജ തീർക്കു, വെളിയിൽ ഉണ്ണിയാർച്ചയും ഉണ്ണികളും എല്ലാം എന്നെ തിരക്കും, അവർ പോയിട്ട് മതിയായിരുന്നു ഈ പേക്കൂത്തുകൾ”.
“പേക്കൂത്തോ , ഭൈരവപൂജ ഇപ്പോഴും പേക്കൂത്താണോ നിനക്ക്, നിനക്കും നിന്റെ ഭർത്താവിനും കാലഭൈരവന്റെ ശക്തി അറിയില്ല”
“ഒന്ന് ചുമ്മാതിരി അച്ഛാ, ആരോമൽ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് , ഇവിടത്തെ വാല്യക്കാരികളെ വിളിച്ചു അച്ഛൻ പണ്ടും ഭൈരവപൂജ എന്നും പറഞ്ഞു അവളുമാരുടെ പൂറു നക്കികൊടുക്കും എന്ന്, ആരോമൽ അത് കണ്ടിട്ടും ഉണ്ടത്രേ.”
ചേകവർ ഒന്ന് ചമ്മി, ആ ആരോമൽ സ്വന്തം തന്തയെ പറ്റി ഭാര്യക്ക് ഇങ്ങിനെ ഒക്കെ ആണോ പറഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ടുള്ളത്. ശരിയാണ് തന്റെ ഭാര്യക്ക് കാമകലയിൽ തീരെ പ്രാവീണ്യം ഇല്ല, അങ്ങിനെ ഉള്ളവരുടെ ഭർത്താക്കന്മാർ വേറെ വഴി തേടും, ഇന്ദ്രാണി സുന്ദരി അല്ലെ പിന്നെ എന്തിനാണ് ദേവേന്ദ്രൻ ഗൗതമ മഹർഷിയുടെ ഭാര്യ ആ കറുത്ത നല്ല ഒരു വസ്ത്രം പോലും ധരിക്കാത്ത എന്നും കുളിക്കാത്ത ആ അഹല്യയുടെ കൂടെ, വെളുപ്പാൻ കാലത്തു മുനി തൂറാൻ പോകുന്ന സമയം നോക്കി കളിയ്ക്കാൻ പോയത്.
ആരോമലുണ്ണി ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു, ഇവിടത്തെ അലമാരകളിൽ നിന്നും എത്ര അസ്ഥികൂടങ്ങൾ ആണ് വെളിയിലേക്ക് വീഴുന്നത്. തന്റെ അച്ഛൻ കുഞ്ഞിരാമൻ ഒരു കഴിവ്കേട്ടവൻ ആണെന്ന് ആൾക്കാരുടെ ഇടയിൽ പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിയത് തന്റെ അമ്മ തന്നെ ആണ് , കഴിവില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ താൻ ജനിക്കുമോ? അച്ഛന്റെ പുറത്തുള്ള പോലെ തനിക്കും രോമം ഉണ്ട്, താടിയിൽ ഒരു കുഴിയുണ്ട്,