മധുര വേഴ്ച്ച [ഡോ. കിരാതൻ]

“.. ഇനി മഴ വെള്ളം വരില്ല…”.

ഒരു തുണിയെടുത്ത് ചിറ്റയ്ക്ക് കൊടുത്തു. എൻ്റെ വാണമടി തോറ്ത്തായിരുന്നു കയ്യിൽ തടഞ്ഞത്. അത് മാറ്റി വേറേ എടുക്കാൻ നോക്കിയപ്പോഴേക്കും ചിറ്റ അത് വാങ്ങി നനഞ്ഞ ഭാഗം തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കാൻ തുടങ്ങി.

വെള്ളം നനഞ്ഞപ്പോൾ ആ തോർത്തിലെ കട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉണങ്ങിയ വാണപ്പാൽ കുതിർന്നു. ചിറ്റ ആ തോർത്ത് മണത്ത് നോക്കി. അതിൽ വാണ കറ വ്യക്തമായി കാണാൻ പറ്റി.

“… ച്ചീീഛീീീീീ തെമ്മാടീീ…. എന്ത് തോർത്താടാ ഇത് ,,,”. കള്ളച്ചിരിയോടെ തോർത്തിനെ തലയിണയുടെ അടുത്ത് വച്ച് കിടന്നു.

“…ചിറ്റ …എൻ്റെ തോർത്ത് ….”.

“….അത് തലയിണയായി കിടക്കട്ടേ …”.

“…അത് …അതിൽ …”. ഞാൻ പതറി.

“…മനസ്സിലായീ…പറഞ്ഞ് ബുദ്ധിമുട്ടണ്ടാാ …”. ചിറ്റ കോട്ടുവായ ഇട്ടുക്കൊണ്ട് ചരിഞ്ഞ് കിടന്നു.

മഴവെള്ളത്തിൻ്റെ നനവിൽ നിന്നും രതി ചിറ്റ അല്പം മാറി കിടന്നപ്പോൾ അവരുടെ ചന്തി എൻറെ മുഖത്ത് അമർന്ന് നിന്നു.

“…… ഇവിടെ മുഴുവൻ നനഞ്ഞു കിടക്കുകയാണ് … . നിനക്ക് പുറകിലേക്ക് നീങ്ങി കിടക്കാൻ സ്ഥലമുണ്ടോ ….”.

സ്ഥലം ഇല്ല എന്ന് രതി ചിറ്റയ്ക്ക് അറിയാമെങ്കിലും അവൾ പേരിനു വേണ്ടി ചോദിച്ചു. കാരണം മനോഹരമായ വിടർന്ന ചന്തി അവൻറെ മുഖത്ത് തട്ടിയാണ് നിൽക്കുന്നത്. അതും നനഞ്ഞ് ഒട്ടിപ്പിടിച്ച് അതിനകത്തെ ചുവന്ന ഷെഢീ കാണുവാൻ തന്നെ മത്തുപിടിപ്പിക്കുന്ന കാമച്ചന്തം.

“…… കുഴപ്പമില്ല ചിറ്റേ ….”.

“.. ആകെ നനഞ്ഞങ്ങ്കിടക്കുകയല്ലേ..”.

“…പുറകിലേക്ക് സ്ഥലം ഇല്ല….”.