ഹും…
എന്താണ് ഇങ്ങനെ ഇരുന്ന് ആലോചിക്കുന്നത്…
നിന്റെ വാശിക്ക് അമ്മ വഴങ്ങി തരുകയാണെന്ന ചിന്താ വേണ്ട….
അമ്മയൊരു തീരുമാനം എടുക്കുന്നെങ്കിൽ അത് അത്രയും ആഴത്തിലോട്ട് ഇറങ്ങി ചെന്നിട്ടായിരിക്കും…
പൂർണമായ മനസോടെ തന്നെയാണ് അമ്മ നിൽക്കുന്നത്..
പക്ഷെ അമ്മ മനസ്സിൽ കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ട്…
നീ എന്താണെന്നു അറിയുന്നത് കൊണ്ടുതന്നെ. അത് പൂർണമായും നിനക്ക് അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന വിശ്വാസത്തിലാണ് ഈ നിമിഷംവരെ ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ നിന്നത്…
അമ്മയുടെ വിശ്വാസം തെറ്റില്ല…
ഈ വീട്ടിലെ നാലു ചുമരുകൾക്കുളിൽ മാത്രമാണ് ഞാൻ നിന്റെ അമ്മായിൽനിന്ന്…
ഒരു… ഒരു… ഭ…ഭാര്യയായി ഇരിക്കുകയൊള്ളും…
“വല്ലതെ ഇടരുന്നുണ്ട് അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ….
അത്രയ്ക്ക് ആ മനസ്സ് ഞാൻ കാരണം സമ്മർദം ചെലുത്തുന്നുണ്ട്…
മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു സങ്കടം കേറിവരുന്നുണ്ട്…
പക്ഷെ…
എനിക്ക്… എനിക്ക് ഇതല്ലാതെ മറ്റ് മാർഗമില്ല അമ്മേ…”
പിന്നെ…
ഇത് നമ്മളില്ലാത്തനെ ഉരുതിരിഞ്ഞു നമ്മളോടുത്തന്നെ അവസാനികേണ്ട ഒരു കാര്യമാണ്…
ഞാൻ പറഞ്ഞത് എന്താണെന്നു ഉണ്ണിക്ക് മനസിലായികാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു…
പിന്നെ നാളെയൊരുനാളിൽ നിന്റെ തീരുമാനം തെറ്റിപ്പോയി എന്ന് തോന്നുന്ന ആ നിമിഷം നീ തുറന്ന് പറഞ്ഞിരിക്കണം എന്നോട്..
പിന്നെ… പിന്നെ..
എല്ലാ രീതിയിലും…
എനിക്ക്… സാ.. സമയം വേണം…
അവസാനത്തെ വാക്കുകൾ എണ്ണി പെറുക്കിയാണ് അമ്മ സംസാരിച്ചത്…
ഞാൻ മനസ്സിൽ കുറിച്ചിട്ട വാക്കുകൾതന്നെ അമ്മയുടെ വായിൽനിന്നും വരുന്നതുകൊണ്ട് നിരാശയൊന്നും തോന്നിയില്ല…
ഒന്നൊഴിച്ചു…
അവസാനം അമ്മ പറഞ്ഞാ ആ വാകൊഴിച്ചു.
എന്റെ തീരുമാനം തെറ്റായിപോയെന്നു ഒരിക്കലും തോന്നില്ലെന്റമ്മേ…
അത്രത്തോളം നിങ്ങൾ എന്നിലോട്ട് ഇറങ്ങിനിൽക്കുന്നുണ്ട്…
മരണം കൊണ്ടല്ലത്തെ നിങ്ങളിൽനിന്നൊരു മടക്കമേനിക്കില്ല…
ആർത്തു പെയ്യുന്ന മഴയും കണ്ടുകൊണ്ടു ആ തിണ്ണയിൽ തനിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് സന്തോഷംകൊണ്ടു വീർപ്പുമുട്ടുകയായിരുന്നു.
മുറിയിലോട്ട് കയറി വാതിലടച്ചു കുറച്ചുനേരം കണ്ണടച്ച് മേശയിൽ തലയും വച്ചിട്ട് അങ്ങനെ കിടന്നു.