അതും പറഞ്ഞു പുള്ളിക്കാരൻ മറുപടിക്ക് ഒന്നും കാത്തുനിക്കാതെ ഇറങ്ങി… പെണ്ണുങ്ങളും നിരാശയോടെ ഇറങ്ങി.. സുധ ചേച്ചി പറേണത് കെട്ട് എനിക്ക് ചിരി വന്നു… ഇതെന്ത് മൈരൻ ഇത്രെയും പെണ്ണുങ്ങൾ ഒരുങ്ങി നിന്നിട്ടും അവനു പിടിച്ചില്ലേ……
ഞാൻ സിതാരെയും നോക്കി ഒന്നു ആക്കി ചിരിച്ചു…
സിതാര : നി കൂടുതൽ ചിരിക്കുക ഒന്നും വേണ്ട.. ആ സാറിനെ ഞാൻ വളച്ചിരിക്കും..
ഞാൻ : ഓ ആയിക്കോട്ടെ…. നിങ്ങൾ എല്ലാരും കൂടി വളയ്ക്കുകയോ നീക്കുകയോ എന്തേലുമൊക്കെ ചെയ്തോ.. ബൈ
ഇതും പറഞ്ഞു ഞാനും ഇറങ്ങി….
അങ്ങനെ ഓരോരോ ആഴ്ചകൾ കടന്നുപോയി.. സിതാരയും പെണ്ണുങ്ങളും ഒക്കെ ഇപ്പോളും ആ കൊച്ചിനെ വായി നോക്കുന്നുണ്ട്… അത് ആർക്കും പിടികൊടുക്കുന്നില്ല.. പിന്നെ ഇപ്പോൾ നേരുത്താതെ പോലെ അല്ല മുരടൻ ഒന്നുമല്ല കേട്ടോ നല്ലതുപോലെ സംസാരിക്കും ഒരു പാവം ആണ്… എന്തോ എനിക്കും ആ കൊച്ചിനെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങി.. വേറെ ഒന്നുമല്ല അതിന്റെ സംസാരം, ആ ചിരി.. മെയിൻ ആയിട്ട് അതിന്റെ ആ കണ്ണുകൾ….. അല്ലാതെ ബാക്കി ഉള്ളവരെ പോലെ അതിനെ വീഴ്താണോ വളയ്ക്കാനോ ഒന്നുമല്ല… എന്തോ വെള്ളിയാഴ്ച ആവാൻ കാത്തിരിക്കും പോലെ ഒക്കെ ചിലപ്പോൾ തോന്നും കാരണം വെള്ളിയാഴ്ച ആകുമ്പോൾ ഒരു പ്രതേക ഉന്മേഷം ആണ്….
അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരു ബുധനാഴ്ച ദിവസം സിതാര വീട്ടിലേക്ക് വന്നു.
സിതാര : എടിയേ… എവടെ
ഞാൻ : കേറി പോരെ ജോലിയിലാ
സിതാര : ഇനി പറ.. ഇപ്പോൾ ആ സർ നല്ലതുപോലെ മിണ്ടാറില്ലേ ? അതിന് ജാഡ ഉണ്ടോ?