മുഹബ്ബത്തിൻ കുളിര് 4 [സ്പൾബർ]

Posted by

“എന്താ അങ്കിളേ ഇവിടെ പണി…?”.

മുഖത്തൊരു ദേഷ്യവുമില്ലാതെ ചിരിയോടെത്തന്നെയാണ് കുൽസു ചോദിച്ചത്..
അത് ബീരാന് ആശ്വാസമായി..

“ അത്… മോളേ… ഞാനിവിടെ… കുറച്ച് വിത്ത് പാകിയിരുന്നു.…
അത്… മുളച്ചോന്ന് നോക്കാൻ വന്നതാ…..”

പരുങ്ങലോടെ ബീരാൻ പറഞ്ഞു..

“കുട്ടികളുണ്ടാവാനുള്ള വിത്താണോ അങ്കിളേ… ?”..

ബീരാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി..

 

“മോളെന്തൊക്കെയാ ചോദിക്കുന്നേ…
ഇത് പയറ് വിത്താ മോളേ…”

“എടാ കള്ളൻ അങ്കിളേ… എന്നെ നോക്കി വാണമടിയല്ലാരുന്നോ ഇവിടെ പണി…?”

ഒരു മടിയുമില്ലാതെ കുൽസു തുറന്ന് തന്നെ ചോദിച്ചു..

ബീരാൻ വീണ്ടും ഞെട്ടി..
എന്തൊക്കെയാ ഈ പെണ്ണ് പറയുന്നത്..
ഇവളിങ്ങനെയൊക്കെ പറയുമോ..?.
വേറേതൊരു പെണ്ണായിരുന്നെങ്കിലും ഇപ്പോ ബഹളം വെച്ച് ആളെ കൂട്ടിയേനെ..
അവളെ നോക്കി താൻ വാണമടിക്കുകയാണ് എന്നറിഞ്ഞിട്ടും അവൾക്ക് ചിരി..

“ അത്… മോളേ… ഞാൻ… “

പിടിക്കപ്പെട്ട കള്ളനെപ്പോലെ ബീരാൻ
നിന്നുരുകി..

“എന്റങ്കിളേ… ഇത് ഞാനെന്നോ കാണുന്നതാ…
എന്നെ നോക്കി അങ്കിൾ വാണമടിക്കുന്നത് അറിഞ്ഞ് തന്നെയാ ഞാനോരോന്ന് കാണിച്ച് തന്നത്…”

ബീരാൻ ശ്വാസം പോലുമെടുക്കാനാവാതെ പകച്ച് നിൽക്കുകയാണ്..
ഇതിൽ പരം മാനക്കേടെന്തുണ്ട്..?
അതും മകളുടെ പ്രായം പോലുമില്ലാത്ത ഒരു പെണ്ണിനെ നോക്കി താൻ വാണമടിച്ചു..
അതവൾ കാണുകയും ചെയ്തു..

പക്ഷേ, അവൾ പിന്നെ പറഞ്ഞതെന്താണ്..?
അറിഞ്ഞ് കൊണ്ടാണ് അവൾ കാണിച്ച് തന്നതെന്ന്..

എന്തിന്..?.

ഒരാൾ തന്നെ നോക്കി ഒളിച്ചിരുന്ന് വാണമടിക്കുന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടും ഒന്നും പറയാതെ, എല്ലാം മനപ്പൂർവ്വം കാണിച്ച് തരികയായിരുന്നെന്ന്..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *