ഒരു മുന്നൊരുക്കവും എടുക്കാതിരുന്ന ബീരാൻ ചോദിച്ചു..
“ മതിയോ അങ്കിൾ…?
നാളെ മതിയോ…?.
അങ്കിളെപ്പ വന്നാലും ഞാൻ വാതിൽ തുറന്ന് തരും… ഇപ്പോ വേണേൽ ഇപ്പോ…”
അവർക്ക് രണ്ടാൾക്കും മാത്രം കേൾക്കാവുന്നത്ര പതിയെയാണവർ മന്ത്രിക്കുന്നത്…
“ നാളെ മതി മോളെ… മോളൊരുങ്ങിയിരുന്നോ… ഇനി ഞാൻ പോട്ടെ… ?”.
“ ഉം… അങ്കിളിനെപ്പത്തോന്നുന്നോ അപ്പോ വിളിച്ചാ മതി… ഞാനെപ്പഴും റെഡി… “
“ ശരി… നാളെ വിളിക്കാം…”
ബീരാൻ പോകാനായി പിന്തിരിഞ്ഞു..
“അങ്കിളേ…നിക്ക്… പോകല്ലേ… ഒരു മിനിറ്റ്…”
അകത്തെ ഇരുട്ടിൽ നിന്ന് കുൽസു പറഞ്ഞു.
പിന്നെ കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് അവളുടെ അനക്കമൊന്നും കേട്ടില്ല..
വസ്ത്രങ്ങളുലയുന്ന പോലെ എന്തോ ഒന്ന് ബീരാൻ കേട്ടു..
“അങ്കിളേ…”
അകത്തെ ഇരുട്ടിൽ നിന്നും കുൽസൂന്റെ കുറുകൽ..
“ എന്താമോളേ…”
“അങ്കിൾ മൊബൈലിന്റെ ടോർച്ച് അകത്തേക്കൊന്നടിക്ക്…
ഇവിടെ വരെ വന്നിട്ട് എന്നെയൊന്ന് കാണാതെ പോയാലെങ്ങിനാ…”
ബീരാനും അതാഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു..
ഇത്ര കാലം കണ്ടത് പോലെയല്ല..
തനിക്കെന്ത് തരാനും തയ്യാറായി നിൽക്കുന്ന മാദകത്തിടമ്പാണവൾ.. അവളെയൊന്ന് കാണാതെ പോയാൽ തനിക്കുറക്കം വരില്ല…
അയാൾ ചുറ്റും നോക്കി പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് മൊബൈലെടുത്ത് ടോർച്ച് തെളിച്ചു..
പിന്നെ ജനലിന്റെ അഴികൾക്കുള്ളിലൂടെ അകത്തേക്കടിച്ചു..
വിറച്ച് പോയ ബീരാൻ വീഴാതിരിക്കാനായി അഴികളിൽ മുറുക്കിപ്പിടിച്ചു..
ഉള്ളിലെ കാഴ്ച അയാൾക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല..
ജനലിൽ നിന്ന് അൽപമകന്ന് പൂർണ നഗ്നയായി നിൽക്കുന്ന കുൽസുവെന്ന പച്ചക്കരിമ്പിനെ ടോർച്ചിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അയാൾ വ്യക്തമായി കണ്ടു..