“ഹലോ… അങ്കിളേ… ഉറങ്ങിയോ… എന്താ ഫോണെടുക്കാൻ വൈകിയേ .?”.
കുൽസൂന്റെ മധുര ശബ്ദം അയാൾ ഫോണിലൂടെ കേട്ടു..
ആ ശബ്ദം അയാളുടെ കാതിലൂടെ ഹൃദയത്തോളം ചെന്നെത്തി..
ആ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു കാമുകിയുടെ സ്വരവും അയാൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു..
“ഇല്ല… ഉറങ്ങിയില്ല… “
ശബ്ദത്തിൽ വിറയൽ വരാതിരിക്കാൻ അയാൾ ശരിക്കും ശ്രദ്ധിച്ചു..
“ എവിടെയാ ഇരിക്കുന്നേ… വീടിന് പുറത്താണോ… ?”..
“അല്ല… മുകളിലെ ബാൽക്കണിയിലാ…”
“ ആന്റി കേൾക്കൂലേ സംസാരിക്കുന്നത്….?”
“ ഇല്ല.. അവള് താഴെയാ… അവളുറങ്ങിയിട്ടാ ഞാൻ മുകളിലേക്ക് പോന്നത്… “
“ എന്നാലും ആന്റി ഉണർന്ന് അങ്കിളിനെ നോക്കിയാലോ…?”.
“ അവളിനി രാവിലെയേ ഉണരൂ…”
“ ഉറപ്പാണോ…?”..
“ ഉം…”
ഇത്രയും സംസാരിച്ചപ്പോ ബീരാന് ഒരു ധൈര്യമൊക്കെ വന്നു..
എന്നാലും അവളോടെന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാനുള്ള ധൈര്യമൊന്നും വന്നുമില്ല..
ഏതായാലും അവൾ പറയട്ടെ…
തൽക്കാലം അവൾ ചോദിക്കുന്നതിന് മറുപടി പറയാം..
“ അങ്കിളേ… അങ്കിളിനൊന്നും തോന്നരുത്…
എന്റുപ്പാന്റെ സുഹൃത്താണ് അങ്കിൾ…
ഉപ്പാന്റെ സ്ഥാനത്ത് തന്നെയാണ് ഞാനങ്കിളിനെ കണ്ടതും..
അങ്കിളും അങ്ങിനെത്തന്നെ…വേണ്ടാത്തൊരു നോട്ടം പോലും എന്നെ നോക്കിയത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല…എന്നിട്ടും അങ്കിളെന്തിനാ എന്നെ നോക്കി വാണമടിച്ചത്… ?”
തുറന്ന് ചോദിക്കാൻ ഒരു ചമ്മലും കുൽസൂന് തോന്നിയില്ല…
എന്നാൽ ബീരാൻ ഒന്ന് പകച്ചെങ്കിലും മിണ്ടാതിരുന്നാൽ ശരിയാവൂലെന്ന് അയാൾക്ക് തോന്നി..
ഇങ്ങോട്ട് വന്ന് കൊത്തുകയാണ്..
പേടിച്ച് പിൻമാറിയാൽ ഒരു മഹാഭാഗ്യമാകും നഷ്ടപ്പെടുക…