Posted by “താങ്ക്സ്,” അപരിചിതൻ മുനീറ തിരികെ ഏൽപിച്ച തന്റെ ബിരിയാണി എടുക്കുമ്പോൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അതിന് മറുപടി പറയാതെ അവൾ നടന്നുനീങ്ങി.
അതിൽപിന്നെ പലപ്പോഴായി കോറിഡോറിലും ലൈബ്രറിയിലും മെൻസ് ഹോസ്റ്റലിന്റെ അടുത്തും ഒക്കെ വെച്ച് അവനെ വീണ്ടും വീണ്ടും കണ്ടപ്പോഴാണ് അവനും കോളേജിൽ തന്നെ ഉള്ളതാണെന്ന് അവൾക്ക് ബോധ്യമായത്. അവൾ ആ കോളേജിൽ പഠിച്ച കഴിഞ്ഞ ഒരു വർഷത്തിനുള്ളിൽ അതിനുമുമ്പ് അവനെ കണ്ടിട്ടില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, മിക്കവാറും എല്ലാ ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റിലും പരിചയക്കാരുള്ള അവളോട് അങ്ങനൊരു കഥാപാത്രത്തെപ്പറ്റി ആരും പറഞ്ഞുപോലും കേട്ടിട്ടില്ല. “എന്നാലും ഇതേതാ ഞാനറിയാതെ യുദ്ധഭൂമിയിൽ പുതിയൊരു ഭടൻ,” അവൾ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. എന്തായാലും ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. പലപ്പോഴും കണ്ണുടക്കുമ്പോൾ ഒരു നോട്ടം മാത്രം കൈമാറിയിരുന്ന അവർ പരസ്പരം പുഞ്ചിരിക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല.
അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് നിയാസിന്റെ ബർത്ത്ഡേ വന്നത്. നിയാസ് മുനീറയുടെ കൂടെ കോച്ചിങ്ങിന് ഉണ്ടായിരുന്ന മലപ്പുറത്തുകാരൻ പയ്യനായിരുന്നു. എല്ലാ സാമ്പിൾ ടെസ്റ്റിനും ഒന്നാം റാങ്ക് വാങ്ങിയിരുന്ന , ഒരേ സമയം കേരളത്തിന്റെയും, തമിഴ്നാടിന്റെയും, കേന്ദ്രത്തിന്റെയും എൻട്രൻസുകൾ എഴുതിയിരുന്ന നിയാസ് അവിടത്തെ ഏറ്റവും ബ്രൈറ്റ് സ്റ്റുഡന്റും, തന്റെ ചങ്ങാതിമാരെല്ലാം എൻട്രൻസ് എഴുതുന്നതുകൊണ്ടു മാത്രം എൻട്രൻസ് എഴുതുന്ന മുനീറ അവിടത്തെ ബിലോ ആവറേജ് സ്റ്റുഡന്റുകളിൽ ഒരാളും ആയിരുന്നെന്ന് മാത്രം.