“ഹായ്,” അവൾ ഒരു ചമ്മലോടെ അവൻ ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുന്ന ടേബിളിൽ വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഹായ്”
“താങ്ക്സ് ഫോർ ഹെൽപിങ് മി. തനിക്ക് ആക്ടിങ് ഒക്കെ അറിയാമല്ലേ,” ഒരു ചെറിയ നിശ്ശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം ചായകൈയ്യിലെടുത്തുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.
“അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല. സിനിമ ഇഷ്ടമാണ്. അപ്പൊ ഇതൊക്കെ അറിയാതെ ശ്രദ്ധിക്കും, അത്രേയുള്ളൂ.”
“ഞാൻ വിചാരിച്ചത് ആസ് യൂഷ്വൽ ഏതോ വായ്നോക്കി ആണെന്നാണ്. അതാണ് അന്ന് കുറച്ചു റൂഡ് ആയി പെരുമാറിയതിന്റെ കാര്യം. സോറി,” അവൾ അല്പനേരത്തെ അസുഖകരമായ മൗനത്തിനുശേഷം ഒരു വിധം പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
“ഹേയ് അതു സാരമില്ല. പരിചയമില്ലാത്ത ഒരാൾ പെട്ടെന്ന് വന്ന് അങ്ങനെ ചോദിക്കുമ്പോൾ.. അത് സ്വാഭാവികമാണ്.”
“അതല്ല. സ്നേഹ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് പിന്നെ ….”
“അത് വിട്… ഇപ്പൊ എല്ലാം കോംപ്ലിമെന്റ്സ് ആക്കിയില്ലേ!” അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവളും ചിരിച്ചു. അല്പനേരം കഴിഞ്ഞ് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു. “ഒന്നുകൂടിയുണ്ട്,”
“എന്താണ്? ഇനിയും സംശയമുണ്ടോ ഞാൻ വായ്നോക്കി ആണെന്ന്?”
“അതല്ല, അന്ന് എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആളെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നുവോ” അവൾ മടിച്ചുമടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ശ്രദ്ധിച്ചെങ്കിൽ?’
പെട്ടെന്ന് അവൾ നിശ്ശബ്ദയായി. പിന്നെ അവൾ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു, “എങ്കിൽ അത് വേറെ ആരും അറിയണമെന്നില്ല.”
“അതെന്താ അങ്ങനെ?” അവൻ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.
“അത് പിന്നെ … ” അവൾ തപ്പി തടഞ്ഞു.
‘പറയാൻ മടിയാണെങ്കിൽ വേണ്ട. തന്റെ ഫ്രണ്ട്സിന് ആർക്കെങ്കിലും അറിയാമോ എന്ന് നോക്കാ.”
അവൾ ഒരു ഞെട്ടലോടെ അവനെ നോക്കി. അപ്പോൾ അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു, “ഇല്ലെടോ. എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ ആരോടും പറയാൻ പോണില്ല.”