Posted by അങ്ങനെ ഓരോ ദിവസവും ഞാൻ തള്ളിനീക്കി.ശാരികയെക്കുറിച്ച് പറയുകയാണെങ്കിൽ എൻ്റെ കളിക്കൂട്ടുകാരിയായിരുന്നു.അമ്മാവന്റെ മകൾ.വെണ്ണക്കല്ല് കൊത്തിവെച്ച ശിൽപം പോലെയാണ് അവളെ കാണാൻ.എന്നെക്കുറിച്ച് പറയുകയാണെങ്കിൽ ഞാൻ നിർമ്മൽ, എൻജിനീയറിങ് കഴിഞ്ഞ് നിൽക്കുകയാണ്.സപ്ലികൾ എഴുതിയെടുക്കാൻ ബാക്കിയുണ്ട്.
ഗുജറാത്തിൽ കുറച്ചു നാൾ ജോലിക്ക് പോയെങ്കിലും സപ്ലി യെഴുതുന്നതിന് വേണ്ടി നാട്ടിൽ തിരിച്ചു വന്നു.ശാരികയുടെ എൻഗേജ്മെന്റ് ഉറപ്പിച്ചതിനാൽ ഇനി തിരിച്ചു പോവണ്ട എന്നു തീരുമാനിച്ചു.അങ്ങനെ യാതൊരു ലക്ഷ്യബോധവുമില്ലാതെ ഓരോ ദിവസവും തള്ളിനീക്കി.എൻഗേജ്മെന്റിന്റെ ദിവസം കൂടുതൽ അടുത്ത് വരുന്നത് എന്നെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിച്ചു.
പതിവു പോലെ അന്നും ഞാൻ വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തെ കസേരയിൽ ഇരുന്നു പത്രം മറച്ചു നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു.കണ്ണ് പത്രത്തിൽ ആയിരുന്നെങ്കിലും എൻ്റെ ചിന്ത മുഴുവൻ അവളായിരുന്നു.പെട്ടെന്ന് എൻ്റെ ചിന്തകളെ ഭേദിച്ചു കൊണ്ട് ആ വാർത്ത എൻ്റെ കണ്ണിൽ പതിഞ്ഞു.മാർച്ച് 26 ന് പ്രമുഖ കോളേജിൽ വച്ച് ജോബ് ഫെയർ. “മാർച്ച് 26” അതെ അവളുടെ എൻഗേജ്മെന്റ് ദിവസം.
എൻ്റെ മനസ്സിൽ ചിന്തകൾ മാറി മറിഞ്ഞു.ശാരികയുടെ എൻഗേജ്മെന്റിനു പോകാതിരിക്കാനുള്ള കാരണം ചിന്തിച്ചിരുന്നിരുന്ന എനിക്ക് വീട്ടിൽ പറയാൻ ഒരു കാരണവും ആയി.അപ്പോൾ തന്നെ അമ്മയെ വിളിച്ചു.
ഞാൻ:- അമ്മേ…. അമ്മേ….
അമ്മ:- എന്തടാ ?
ഞാൻ:- 26 ന് ഒരു ജോബ് ഫെയർ ഉണ്ട്.എൻഗേജ്മെന്റിനു വന്നില്ലെങ്കിലും കുഴപ്പമില്ലല്ലോ… ഞാൻ അതിനു പോവാ..