Posted by “വേണ്ടെടാ… നീ ഊക്ക്… നീ ഊക്കി ഈ പൂറിതളരണം…
എന്നിട്ട് മതി എനിക്ക്…
ഇങ്ങോട്ട് നേരെ കിടക്കെടീ മൈരേ…
നിന്റെ അഹങ്കാരം ഇന്നത്തോടെ തീരും…”
രാമേട്ടൻ ആവശേത്തോടെ ജയയെ വലിച്ച് നേരെ കിടത്തി..
അയാൾക്കിപ്പഴും ഇത് പ്രതികാരമാണ്..
ജയയും ഉമ്മറും റൂട്ട് മാറിയത് അയാളറിഞ്ഞിട്ടില്ല..
നേരെ മലർന്ന് കിടന്ന് ജയ ആർത്തിയോടെ ഉമ്മറിനെ നോക്കി..
നാവ് പുറത്തേക്കിട്ടവൾ ചുണ്ട് നക്കി..
അവൾക്കിനി ഒന്നും പറയാനില്ല..
തെറിയൊന്നും നാവിൽ വരുന്നില്ല..
കല്ല് പോലുള്ള ഹൃദയം ആർദ്രമായിട്ടുണ്ട്..
എന്നേ വാടിക്കരിഞ്ഞ് പോയ ശരീരം പൂത്ത് തളിർത്തിട്ടുണ്ട്..
ഇനിയെന്ത് പറയാൻ… ?.
ഒന്നും പറയാനില്ല..
തന്റെ പകയും, പ്രതികാരവും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു..ആണുങ്ങളോടുള്ള വെറുപ്പ് മാറിയിരിക്കുന്നു..
ഇരുണ്ട ജീവിതത്തിൽ പ്രകാശം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു..
മനസ് സംതൃപ്തിയാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്..
ആരോടും പക തോന്നുന്നില്ല..
അരുമയോടെ, സ്‌നേഹത്തോടെ,സന്തോഷത്തോടെ മാത്രമേ തന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ഈ
രണ്ട് പുരുഷൻമാരെയും തനിക്കിപ്പോ കാണാൻ സാധിക്കുന്നുള്ളൂ..
ജീവിതത്തിലാദ്യമായി ലജ്ജയും, നാണവും ജയയെ വന്ന് പൊതിഞ്ഞു..
പിന്നെ ഒരു നവോഢയുടെ നാണത്തോടെയാണവൾ ഉമ്മറിനെ നോക്കിയത്..
അവളുടെ കണ്ണുകളിലും, തുടുത്ത മുഖത്തും ഓളം വെട്ടുന്നത് ഇപ്പോൾ പകയല്ലെന്നും, മറിച്ച് വിധേയത്വമാണെന്നും ഉമ്മർ കണ്ടു..
ഇനി ഇവളൊന്നും പറയില്ലെന്നും, താൻ ചെയ്യുന്നതൊക്കെയും സന്തോഷത്തോടെയും, അനുസരണയോടെയും ഇവൾ സ്വീകരിക്കുമെന്നും അവന് മനസിലായി..