🤾മോനൂട്ടൻ്റെ സ്വന്തം ടീച്ചർ🧕 [ചിക്കു]

അവൻ പതിയെ നിക്കറിൻ്റെ പോക്കറ്റിൽ കൈ ഇട്ട് വെളുത്ത നിറമുള്ള വലിയ പനിനീർ ചാമ്പങ്ങ പുറത്തെടുത്ത് കൊതിയോടെ ഒന്ന് കടിച്ചതും…
അതിൻ്റെ ആ മധുരവും പുളിയും കൂടി കലർന്ന സ്വാദ് വാസ്തവത്തിൽ അവൻ്റെ കിളി പറത്തിക്കളഞ്ഞിരുന്നു . മദറിൻ്റെ ചൂരൽ കണ്ട് പേടിച്ച അവൻ്റെ പേടിയെല്ലാം ആ ഒറ്റ കടിയോട് കൂടി മാറിയത് പോലെ അവന് തോന്നി . ഇത്രക്ക് സ്വാദുള്ള ഒരു ചാമ്പങ്ങ താൻ ജീവിതത്തിൽ തിന്നിട്ടില്ല എന്നവൻ മനസിലോർത്തു . ഇത് ഒരു കിറ്റ് നിറയെ കട്ട് പറിക്കണം എന്ന ചിന്ത അവൻ്റെ മനസിൽ ആ നേരം ഉടലെടുത്തിരുന്നു .

അവൻ ഒട്ടും താമസിക്കാതെ നേരെ തൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു . വല്യമ്മച്ചി റബർഷീറ്റടിക്കുന്നിടത്ത് പോയ സമയമായിരുന്നത് . അവൻ നേരെ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്ത് കയറിയ ശേഷം അടുക്കളയിൽ നിന്നും ഒരു വലിയ കിറ്റുമെടുത്ത് ഇടവഴികൾ കയറി പതിയെ മഠത്തിലേക്ക് നടന്നു .

ഉച്ചക്ക് ഒരു മണിയോടെ ചോറുണ്ണണ സമയമായാൽ വല്യപ്പച്ചനും വല്യമ്മച്ചിയും അവരുടെ തിരക്കുകൾ കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലെത്തും . തന്നെ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ അവർ അന്വേഷിക്കും . അതിന് മുന്നെ ചാമ്പങ്ങയും പറിച്ച് വീടെത്തണം എന്ന ചിന്ത മാത്രമായിരുന്നു മോനുവിൻ്റെ മനസിൽ . കിറ്റും നിക്കറിൻ്റെ കീശയിലിട്ട് ചാമ്പങ്ങ കൊതിയോടെ നടക്കുമ്പോഴും അവൻ്റെ മനസിൽ സിസ്റ്റർ റബേക്കയുടെ ചൂരൽ കഷായം ഓർമ വന്നിരുന്നു . അനിതാ സിസ്റ്റർ എങ്ങാൻ അവിടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ തൻ്റെ കാര്യം തീരുമാനമാകും എന്നവൻ മനസിലോർത്തു .

പക്ഷേ പനിനീർ ചാമ്പങ്ങയുടെ മുടിഞ്ഞ സ്വാദ് വായിൽ നിന്നും പോവാത്തത് കൊണ്ട് ആ പേടികളെല്ലാം മാറ്റിവെച്ച് മോനു നേരെ മഠത്തിലേക്ക് വെച്ചു പിടിച്ചു .
മഠത്തിനരികിൽ എത്തിയ മോനു ഗേറ്റിന് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന വാച്ച് മാൻ കാണാതെ മഠത്തിൻ്റെ മതിലിൻ്റെ ഓരം പറ്റിക്കൊണ്ട് പതിയെ കുനിഞ്ഞ് കുനിഞ്ഞ് വാച്ച്മാൻ്റെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ച് ഗേറ്റിൻ്റെ മുൻവശത്ത് നിന്നും മഠത്തിലെ തോട്ടത്തിൻ്റെ മതിൽക്കെട്ടിന് സൈഡിലെത്തി . അവിടെ എത്തിയ അവൻ ചുറ്റിനും ഒന്ന് പരതിക്കൊണ്ട് തന്നേക്കാൾ ഉയരമുള്ള മതിലിൽ ഒരു പ്രകാരം വലിഞ്ഞ് കയറി .