Posted by കിരൺ: ഹ്മ്മ്…
ധന്യ: വേഗം റെഡി ആവൂ, ഇനി അവര് അവിടെ നോക്കി നില്കും.
ധന്യ അകത്തേക്ക് പോയി. കിരണും….
രണ്ടു പേരും കൂടി മോനെ റെഡി ആക്കി, ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങി.
കിരൺ: അവര് സ്കൂട്ടർ ൽ ആണല്ലോ പോയത്, അപ്പൊ നമ്മൾ കാർ എടുക്കണോ?
ധന്യ: കാർ ഒന്നും എടുക്കേണ്ട. അവിടെ പാർക്ക് ചെയ്യാൻ സ്ഥലം കാണില്ല, പെരുന്നാൾ ആണേ. നമുക്ക് നടന്നു പോവാം.
കിരൺ: അപ്പോൾ തിരിച്ചു എങ്ങനെ വരും, അവർ സ്കൂട്ടർ ൽ അല്ലെ?
ധന്യ: നമ്മൾക്ക് നടന്നു വരാം. അല്ലെങ്കിൽ ഓട്ടോ വിളിക്കാം. ഇത്ര ദൂരം അല്ലെ ഉള്ളു.
കിരൺ: ശരി… എങ്കിൽ നടക്കാം..
ധന്യ: (ചെവിയിൽ) അതോ ഇനി അനു ൻ്റെ കൂടെ യെ വരുകയുള്ളോ?
കിരൺ: (ധന്യയുടെ ചെവിയിൽ) ഹാ… ഒരു സുഖം കിട്ടിയേനെ…
രണ്ടു പേരും കൂടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മോൻ്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു നടന്നു…
ധന്യ: സൂര്യ, കൈയിൽ പിടിച്ചോണം കെട്ടോ. ഓടരുത് നീ… അവിടെ നല്ല തിരക്ക് ഉണ്ടാവും.
അവൻ അത് കേട്ട് കൊണ്ട് തല കുലുക്കി.
സൂര്യ അതാണ് കിരൺ ൻ്റെ യും ധന്യ യുടെയും മോൻ്റെ പേര് – സൂര്യ കിരൺ.
അവർ പള്ളിയിൽ എത്തിയപ്പോൾ കുർബാന കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.
ധന്യ ഓരോരോ കടകൾ കയറി ഇറങ്ങി നടന്നു. കിരൺ മോനെ ആയിട്ട് കാഴ്ചകൾ കണ്ടു നടന്നു…
സൂര്യ: പപ്പാ, നമുക്ക് കടല വാങ്ങാം…
കിരൺ അവനു പച്ച പട്ടാണി വാങ്ങി കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് രണ്ടു പേരും പള്ളി മുറ്റത്തെ പെരുന്നാൾ കാഴ്ചകൾ കണ്ടു നടന്നു.
ബലൂൺ വിൽപനക്കാർ അവർക്കു ചുറ്റും ഉണ്ടായിരുന്നു. കുട്ടികൾ എവിടെ ഉണ്ടോ അവിടെ അവർ എത്തുവല്ലോ. അവനു പക്ഷെ ബലൂൺ നോട് ഒന്നും വല്യ താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.