ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി. സമീറത്തക്കു തിരിച്ചു പോകാനുള്ള സമയം ആയി. അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് സമീറത്തക്കു കുറച്ചു ഷോപ്പിംഗ് ഉണ്ടെന്നും അതിനു എന്നോട് ഒന്ന് കൂട്ട് ചെല്ലണം എന്നും പറഞ്ഞു മുഹമ്മദിക്ക വിളിക്കുന്നത്. ഒരു പത്തു മണി ഒക്കെ ആയപ്പോ ഞാൻ അവരുടെ വീട്ടിലേക്കു ചെന്നു. റുബീനയും ഇത്തയുടെ കുഞ്ഞും ഉണ്ടാകും എന്നാണ് ഞാൻ വിചാരിച്ചത്. പക്ഷെ സമീറത്ത മാത്രം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഞാൻ കാർ പോർച്ചിൽ നിന്നും പുറത്തെടുത്തു. സമീറത്ത പുറകിൽ കയറി. സമീറത്ത എന്നോട് ഏതെങ്കിലും ഒരു ഷോപ്പിംഗ് മാളിലേക്കു പോകാം എന്ന് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്നും യാത്ര തുടങ്ങി. യാത്രക്കിടയിൽ ഞാൻ പതിവ് പോലെ സെന്റർ മിററിലൂടെ ഞാൻ ഇത്തയെ നോക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇത്ത അത് കണ്ടു.
സമീറത്ത : എന്താടാ ബിനിഷേ നോക്കുന്നത്.
ഞാൻ : ഒന്നും ഇല്ല ഇത്ത. പുറകിൽ വരുന്ന വണ്ടി നോക്കിയതാ.
സമീറത്ത : ഹമ്… നിൻറെ വണ്ടി നോക്കൽ കുറച്ചു കൂടുന്നുണ്ട്. ഞാൻ ഇതൊന്നും അറിയുന്നില്ല എന്നാണോ വിചാരം.
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
ഞാൻ : ഇത്ത എന്തേ ഇന്നു മോനെ കൂടെ കൂട്ടാതിരുന്നത്.
സമീറത്ത : അവൻ ഉറങ്ങുവാ. പിന്നെ അവൻ കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഷോപ്പിംഗ് ഒന്നും നടക്കില്ല.
ഞാൻ : എഴുന്നേറ്റാൽ എന്ത് ചെയ്യും. പാല് കൊടുക്കണ്ടേ?
സമീറത്ത : അത് കുഴപ്പമില്ല. ഉമ്മ കുപ്പി പാൽ കൊടുത്തു കൊള്ളും.
ഞാൻ : ഹമ്…
സമീറത്ത : നിൻറെ ഉദ്ദേശം എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ അവനു പാൽ കൊടുക്കുന്നത് കണ്ടു രസിക്കാൻ അല്ലെ?
ഞാൻ : ഹേയ്… അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല.