തനിക്കോ..?.
തനിക്കാരുണ്ട്..?
എന്തുണ്ട്…?.
ഒരു രൂപ പോലും നീക്കിയിരിപ്പില്ലാത്ത, ഒരാൾ ബലം പോലുമില്ലാത്ത വെറും തെണ്ടി..
ആ താനാണോ സുരഭിയോട് മുട്ടാൻ നടക്കുന്നത്..?.
നടക്കില്ല…
താൻ വിചാരിച്ചതിലും എത്രയോ മേലെയാണ് സുരഭി..
അവളെ ആഗ്രഹിച്ചത് തന്നെ തെറ്റ്..
കീഴടങ്ങാം..
വേറെ നിവൃത്തിയില്ല.
അവൾ പറഞ്ഞ പോലെ ഒരു വേലക്കാരനായി, അവളുടെ മാത്രം അടിമയായി…
ഇടക്കവൾ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞത് സന്തോഷമുളവാക്കുന്നതാണ്..
അവളുടെ പാന്റീസ് തരാമെന്ന് പറഞ്ഞത്..
അവളഴിച്ചിട്ട പാന്റീസെടുത്ത് തന്റെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞാൽ കഴുകി വെക്കണമെന്നാണ് അവൾ പറഞ്ഞത്..
ഇനി മുതൽ അവളുടെ അടിവസ്ത്രങ്ങൾ താനലക്കിക്കൊടുക്കണമെന്നും..
ആ വെടിമരുന്നിന്റെ അടിമയായി, അവളെയും അനുസരിച്ച് നിൽക്കുക എന്നത് തന്നെ ഒരു ഭാഗ്യമല്ലേ… ?..
അതെ…
അതാണിനി നല്ലത്.
അവളെ പിണക്കിയാൽ തനിക്കിവിടെ ജീവിക്കാനാവില്ല..
ഇവിടുന്നിറങ്ങേണ്ടി വന്നാൽ തനിക്ക് പോകാനൊരിടമില്ല..
ഒരു പണിയും ഇത് വരെ ചെയ്തിട്ടുമില്ല..
ഇവിടെ നിന്നാൽ മൂന്ന് നേരം ഭക്ഷണവും,ആവശ്യത്തിന് പൈസയും കിട്ടും..
വാണമടിക്കാൻ അവളുടെ പാന്റീസും കിട്ടും..
അത് മതി..
അത്രയൊക്കയേ തനിക്ക് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളൂ..
ഇവിടെത്തന്നെ നിന്നാൽ ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും അവളെ എപ്പഴും കണ്ടോണ്ടിരിക്കാലോ….
വേറൊരു നിവൃത്തിയുമില്ലാതെയാണെങ്കിലും രാമു തീരുമാനമെടുത്തു..സന്തോഷത്തോടെ..
ഇനിയുള്ള കാലം സുരഭിയുടെ കാൽക്കൽ അനുസരണയുള്ള ഒരു പട്ടിയെ പോലെ കിടക്കാൻ അവൻ മനസ് കൊണ്ട് തയ്യാറെടുത്തു..