കുറേ നേരം തടവിയ ശേഷം വൈദ്യൻ പപ്പയെ വീണ്ടും നിവർത്തി കിടത്തി, അപ്പോഴും പപ്പയുടെ കണ്ണ കൊടിമരം പോലെ തന്നെ നിന്നു,
വൈദ്യൻ അതിൽ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ,ഇത് താരുന്നില്ലല്ലോ?, എന്തെങ്കിലും ചെയ്ത് കൊടുക്ക് കൊച്ചമ്മേ എന്ന്
ഇതു കേട്ടതും പപ്പയും മമ്മിയും ചിരിച്ചു പോയി,
പപ്പ : കഴിഞ്ഞോ വൈദ്യരേ….?
വൈദ്യർ : കഴിഞ്ഞു: ‘…..,
പപ്പ : എന്നാലേ ഇവളുടെ തോളിൽ കൂടി ഒന്ന് തടവിക്കൊടുക്ക്, ഇവൾക്ക് കുറേ നാളായി തോള് വയ്യാന്ന് പറയുന്നു,
അതു കേട്ടതും വൈദ്യൻ്റ മുഖത്ത് ഒരു നൂറ് വാൾട്ടിൻ്റെ പ്രകാശം ഞാൻ കണ്ടു,
മമ്മി: അതിപ്പോൾ കുറവുണ്ട്,
പപ്പ: ഇപ്പാൾ കുറവു കാണും, അത് വീണ്ടും വരും, വൈദ്യൻ ഒന്നു കൈ വച്ചാൽ അതു പമ്പ കടക്കും, നല്ല കൈപുണ്യമുള്ള വൈദ്യനാ ഇത്
ഇതൊക്കെ കേട്ടിട്ടും മമ്മിയ്ക്കൊരു ചമ്മൽ പോലെ,
പപ്പ : സാരമില്ല ടീ നീ ആ കട്ടിലിൻ്റെ സൈഡിൽ ഒന്നിരുന്നു കൊടുത്താൽ മതി വൈദ്യർ വേഗം തടവി തരും,
വൈദ്യൻ : ഇരുന്നാലൊന്നും പോരാ ആ സൈഡിലാരി കിടക്കുക തന്നെ വേണം, പിന്നെ ആ തുണിയും ഒന്നഴിയ്ക്കണം,
ഇതു കേട്ടതും പപ്പയുടെ ലഗാൻ ഒന്നുകൂടി വെട്ടിവിറച്ചു, മമ്മിയുടെ ശരീരം വൈദ്യൻ നേരിട്ട് കാണാൻ പോകുന്ന കാര്യം ആലോചിച്ചാവും,
ആ സമയം മമ്മി പറ്റില്ലാന്ന മട്ടിൽ തന്നെ നിന്നു,
അപ്പോഴേയ്ക്കും പപ്പ പറഞ്ഞു: വൈദ്യരേ തുണി അഴിക്കാൻ പറഞ്ഞിതിൻ്റെ നാണക്കേടാ അവൾക്ക്,
വൈദ്യൻ : അതൊന്നും സാരമില്ല കൊച്ചമ്മേ , ഞാൻ വൈദ്യശാലയിൽ ദിവസവും എത്ര എത്ര പേരെയാ തുണി ഇല്ലാതെ കാണുന്നത്
ഇതു കേട്ടപ്പോൾ മമ്മിയ്ക്ക് ഒരു പാതി മനസ് വന്നതു പോലെ തോന്നി,