ഇടതു കാല് നിലത്തു കുത്തി തന്റെ പുറകിലുടെ വാള് പിടിച്ചു ഓടിവന്നാനവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചവിട്ടി വിഴുതി സേതു സായിപ്പിനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..
സയിപ്പ് പേടിയോടെ സേതുവിന്റെ ചുറ്റിനും നിലത്തും വീണുകിടക്കുന്നവരെ നോക്കി..
രണ്ടുപേര് ഒന്നിച്ചു സേതുവിന്റെ നേർക്കു ഓടി അടുത്തും.തന്റെ വലതുകൈകൊണ്ട് ഇടത്തെ വാക്കിനു വന്നവന്റെ തലയിൽ വീശി ഒരെണ്ണം കൊടുത്തു.വായുവിൽ ഒരു കറക്കംകറങ്ങി അവൻ നിലത്തു പതിച്ചു..
വലത്തേവാകിന് വന്നവൻ സേതുവിന് നേരെ അവന്റെ വലുത് കൈവീശി.സേതു തന്റെ വലംകൈകൊണ്ട് അവന്റെ വീശിയാ കൈയിൽ പിടിച്ചു തിരിച്ചു തോള്എല്ല് ഒടിച്ചു..
സേതുവിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി ഓടി അടുത്ത ആയുധധാരികളുടെ കുട്ടത്തിലേക്കും തൊള് ഓടിച്ചു താഴെയിട്ടവനെ എടുത്തു എറിഞ്ഞു…
ആയുധങ്ങളുമായി ഓടി വന്നവരും മുഴുവൻ നിലത്തു വീണും.
ബാക്കിയുള്ളവർ ആയുധങ്ങാൾ താഴ്യിട്ടു തിരിഞ്ഞു ഓടി..അവരുടെ കുട്ടത്തിൽ സായിപ്പും ഉണ്ടായിരുന്നു..
സേതു ചുറ്റും ഒന്നും കണ്ണോടിച്ചു.അവന്റെ അടികൊണ്ട് നിലത്തും കിടക്കുന്നവർ അല്ലാതെ ആരും അവിടെ ബാക്കിയില്ലായിരുന്നു..
സേതു ഫാക്ടറിയുടെ അകത്തേക്കും നടന്നു.. അകത്തെ ഓഫീസറൂമിൽ കൈകൾ പുറകിൽ കെട്ടിയെ നിലയിൽ ആയിരുന്നു പ്രകാശ്. പതിബോധത്തോടെ കിടന്ന് അയാളുടെ കൈയിലെ കേട്ടു അഴിച്ചു.ഒരു കൈ അവന്റെ തോളിലുടെയിട്ട് സേതു കാറിന്റെ അടുത്തേക്കും നടന്നു..
“സേതു എന്റെ അച്ഛൻ “..കാറിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയെ സേതുവനെ നോക്കി നിഷ കരഞ്ഞു..
“പേടിക്കണ്ട “.നിഷയോട് പറഞ്ഞു..
കാറിന്റെ ബാക്ക്സിറ്റിൽ അയാളെ കിടത്തി സേതു വേഗതന്നെ അടുത്തുള്ള ഹോസ്പിറ്റലിലേക്കും കാർ ഓടിച്ചു…