സ്റ്റേയർയിറിങ്ങി താഴേക്കു വന്ന ലതയെ കാത്തു വേണു നിൽക്കുണ്ടായിരുന്നു..
“മോൾ എന്തു പറഞ്ഞു “.വേണു ലതയോട് ചോദിച്ചു..
“അവരും തമ്മിൽ പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല “..ലത മറുപടി പറഞ്ഞു..
“നീ പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ്.അവൻ തിരിച്ചുവരട്ടെ ഞാൻ ഒന്നും കാണുന്നുണ്ട് “..എന്തോ അർത്ഥം വെച്ചാണ് വേണു അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.
വേണു വീടിന്റെ പുറത്തേക്കും ഇറങ്ങിപോയി..
ലതയുടെ വാക്കുകൾ മേഘകും ഒരു ഉത്തരം കൊടുത്തിയിരുന്നു.തിരിച്ചു പോണം.
മേഘയുടെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു പുരുഷനെയുള്ളൂ ഉണ്ടാകും.അത് അവളുടെ ഗോപുസ് മാത്രം ആയിരിക്കും..
മേഘ അവൾ കൊണ്ടുവന്ന ബാഗ് എടുത്തു വീട്ടിലേക്കുയിറങ്ങി…
താഴെ ലത നിൽക്കുന്നണ്ടായിരുന്നു…
“പിണക്കം ഒക്കെ മാറിയോ “.സ്റ്റൈയർ ഇറങ്ങി വന്ന മേഘയോട് ലത ചോദിച്ചു..
“എനിക്കും എന്തു പിണക്കം എന്റെ അമ്മക്കുട്ടി “ലതയുടെ കവിളിൽ പിച്ചിവലിച്ചു മേഘ പറഞ്ഞു…
“ടി,എനിക്കും നോവുന്നുണ്ട് കേട്ടോ “..ലത മേഘയെ കെട്ടിപിടിച്ചു…
രണ്ടുംപേരും പുറത്തേക്കു നടന്നു…
“നിന്റെ ഗോപു വരുബോൾ രണ്ടും കൂടെ ഇങ്ങോട്ട് വരണം “..കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത മേഘയോട് ലത പറഞ്ഞു…
“മ്മ് നോക്കട്ടെ “.മേഘ വലിയ മൈൻഡ് കൊടുത്തില്ല. അവളുടെ മനസിലെ ദുഃഖം മറക്കാൻ ആയിരുന്നു അതും…
“രണ്ടുംകൂടെ എന്തോ ചുറ്റികളിയുണ്ട്.രണ്ടിനേ ഞാൻ പിടിക്കുന്നുണ്ട് “..ലത മുഖത്തും ഗ്യരവം വരുത്തികൊണ്ട് മേഘയോട് പറഞ്ഞു കാറിൽ നിന്നും കുറച്ചു നീങ്ങി നിന്നും…
“പോട്ടെ അമ്മേ”.മേഘ കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു…
“എത്തി കഴിയുമ്പോൾ വിളിക്കണം “.മേഘയുടെ നേരെ കൈവീശി കൊണ്ട് ലത വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…