“നിനക്കിപ്പോ വന്നാൽ എന്താടി പ്രശ്നം… ഒരാഴ്ച ലീവല്ലേ നിനക്ക്… ”
“ഒന്ന് പോ അമ്മേ.. വല്ലപ്പോഴും ആണ് ഒരാഴ്ച ലീവൊക്കെ കിട്ടുന്നെ… അപ്പൊ നാട്ടിൽ വന്നു സ്വസ്ഥമായി ഇരിക്കാം ന്ന്ച്ചാ അപ്പൊ തുടങ്ങും കല്യാണം ബർത്തഡേ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ്… ഇന്ന് നോക്കുമ്പോ നാശം പിടിക്കാനായിട്ട് ഒരു അമ്പലയാത്ര… ”
“ടീ… വെറുതെ ദൈവകോപം വരുത്തി വെക്കണ്ട നീ…”
“ഒ…”
“ദേ സമയം പോവുന്നു… ചെല്ലാതു..”
“ഈ അമ്മയ്ക്കിത് പറഞ്ഞാലും മനസിലാവില്ലേ.. ഞാനില്ല എന്നല്ലേ പറഞ്ഞേ…” അവൾ തീർത്തു പറഞ്ഞു..
“അപ്പൊ ഞാനും വരുന്നില്ല…” ഞാനും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല..
“നിനക്കെന്താടാ ഞാനില്ലാതെ പോയാൽ… ഞാനെന്താ നിന്റെ കെട്യോളോ…” അവളെന്റെ തലക്കിട്ടു കിഴുക്കിക്കൊണ്ട് എന്റെ നേർക്ക് വന്നു…
“അങ്ങനെ മോളിപ്പോ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് സുഗിക്കണ്ട…” ഞാൻ അവൾക്കിട്ടൊരു തള്ള് കൊടുത്തു…
“അല്ലൂ.. ആതു.. നിർത്തുന്നുണ്ടോ…. പത്തിരുപതു വയസ്സായി കൊച്ച് പിള്ളേരാ ന്നാ രണ്ടിന്റേം വിചാരം… ബസ്സിലുള്ളവര് നോക്കുന്നത് കാണുന്നില്ലേ…” അമ്മ ഇടയ്ക്ക് കേറി പറഞ്ഞു ഞങ്ങളെ പിടിച്ചുമാറ്റി…
“രേണു ചേച്ചി… എന്താ നിങ്ങളുടെ തീരുമാനം.. നമ്മളിപ്പോ തന്നെ ഒത്തിരി ലേറ്റ് ആയി…” അപ്പോൾ ഗ്രൂപ്പ് അഡ്മിനും ട്രിപ്പിന്റെ കോർഡിനേറ്ററും ആയ ഡോക്ടർ കുട്ടേട്ടൻ ബസ്സിൽ നിന്നിറങ്ങി ഞങ്ങളുടെ അരികിലേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“അപ്പൊ നിങ്ങൾ വരുന്നില്ല ന്ന് ഉറപ്പിച്ചു?…” അമ്മ ഞങ്ങളെ നോക്കി പുരികമുയർത്തി…