Posted by ‘അന്ന് ആക്‌സിഡന്റ് ആയെന്ന് ഞാൻ കള്ളം പറഞ്ഞതാണ്. അതൊരു അറ്റാക്ക് ആയിരുന്നു. അതിൽ ഒരുത്തനെ കുടഞ്ഞപ്പോൾ ആളെ കിട്ടി. അല്ലാതെ തന്നെ ഇയാളെ കൃഷ്ണയുടെ കൂടെ കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് ഏകദേശം മനസിലായിരുന്നു..’
മുരുകനെ നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു
‘എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും ഇത് കാണണം എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത് തെളിവുകൾക്ക് വേണ്ടിയാണ്. നിന്റെ അച്ഛൻ അല്ലാതെ ഒരിക്കലും ഇവനേ തള്ളി പറയില്ല..’
താഴെ വീണു കിടന്ന കൊറിയർ മഹാൻ എടുത്തു
‘അച്ഛനോട് പറയണ്ട.. അച്ഛൻ അറിയണ്ട.. എല്ലാം ആ മനസ്സിൽ ഒരുവിധം ഒതുങ്ങി കിടക്കുവാണ്.. ഇനി ഇത് പറഞ്ഞു വെറുതെ പഴയത് എല്ലാം ഓർമിപ്പിക്കണോ….?
ഞാൻ ചോദിച്ചു
‘അതും ശരിയാണ്..’
കൊറിയർ മഹാൻ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ദേവരാജന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അയാൾ ഇപ്പോളും ശ്വാസം എടുക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുകയാണ്.. പഴയത് എല്ലാം മഹാന്റെ മനസിലൂടെ ഒരു ട്രെയിൻ പോകുന്ന പോലെ പാഞ്ഞു പോയി.. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ഏറെ കാലത്തിനു ശേഷം നിറഞ്ഞൊഴുകി…
‘എന്റെ കൊച്ചിനെ പോലും വെറുതെ വീട്ടില്ലല്ലോടാ…’
മഹാൻ കാലുയർത്തി ദേവരാജന്റെ തലയിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി. പിടഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന കിളവന്റെ ദേഹം അതോടെ നിശ്ചലം ആയി. ഞങ്ങളുടെ കുടുംബം തകർത്തവൻ ഇല്ലാതെ ആയിരിക്കുന്നു.. പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു വികാരം ഒരു വിറയൽ പോലെ എന്നിലൂടെ കടന്നു പോയി
‘മഹാനെ…’
ഞാൻ മഹാന്റെ പിന്നിലൂടെ കെട്ടിപിടിച്ചു.. ദേവരാജന്റെ മരണം കണ്ട് അയാളുടെ കൂട്ടാളികൾ ഭയന്ന് കരയാൻ തുടങ്ങി.. ഇതെല്ലാം വേഗം അവസാനിപ്പിക്കണം എന്ന് മഹാന് തോന്നി..