കൃത്യം ആറു മണി ആയപ്പോൾ എന്റെ ഫോണിലേക്ക് ആ നമ്പറിൽ നിന്നും കോൾ വന്നു.. ടൗണിന് കുറച്ചു മാറിയുള്ള ഒരു പഴയ മീൻ ചന്തയിൽ വരാൻ ആയിരുന്നു പറഞ്ഞത്. ഇവിടുന്ന് പത്തു മിനിറ്റ് കാണും.. ലച്ചുവിന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് കവർ ഞാൻ വാങ്ങി. അവൾ വരാൻ നിർബന്ധം പിടിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ അത് സമ്മതിച്ചില്ല. ഞാൻ അവളെ ഇഷാനിയുടെ കൂടെ വീട്ടിൽ നിർത്തി. അവരെ ഒറ്റയ്ക്ക് ആക്കാൻ പേടി ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ ആളുകൾ കുറച്ചു പേരെ അവിടെ നിർത്തി ബാക്കി ഞങ്ങൾ എല്ലാം രണ്ട് വണ്ടിയിലായി അവിടേക്ക് വിട്ടു.
സന്ധ്യ ആയപ്പോൾ അവിടമാകെ വിജനമായിരുന്നു.. ഇടയ്ക്ക് ഏതേലും വണ്ടികൾ കടന്നു പോകുന്നത് അല്ലാതെ വേറെ ഒച്ചയനക്കങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല. ഓരോ വണ്ടി പോകുമ്പോളും ഞങ്ങൾ അതാണോ അവരെന്ന് നോക്കും… ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്ന് ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് ആയപ്പോളേക്കും അവർ വന്നു. ഒരു നൂറ് മീറ്റർ ദൂരത്തായി അവർ വണ്ടി ഇട്ടു.. വണ്ടിയിലേക്ക് നോക്കിയിട്ട് കൃഷ്ണ അതിൽ ഉണ്ടോന്ന് അറിയാൻ കഴിയുന്നില്ല.. ഞങ്ങൾ എല്ലാം പുറത്തിറങ്ങി.. അവരുടെ വണ്ടിയിൽ നിന്ന് അവരും
അപ്പോൾ ഞാൻ കൃഷ്ണയെ കണ്ടു. എന്നേ കണ്ടതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. അവളാകെ വാടിയത് പോലെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ കാരണം ആണ് അവൾ അങ്ങനെ ഒരു ചുറ്റുപാടിൽ പെട്ടത് എന്നോർത്തപ്പോൾ എനിക്ക് വിഷമം വന്നു.. അവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ അന്ന് ഞാൻ തല്ലി ഓടിച്ച തമിഴൻ തായോളിയെ ഞാൻ കണ്ടു. നിനക്ക് ഞാൻ വച്ചിട്ടുണ്ട് തായോളി എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ കനത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു. അവരിൽ നിന്നൊരാൾ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. എന്റെ മുന്നിൽ വന്നു കൊറിയറിനായി അയാൾ കൈ നീട്ടി