‘നീ എവിടാ പോയതെന്ന് ഞാൻ അറിയണ്ട. ഞാൻ വിളിച്ചാൽ ഫോൺ എടുക്കാൻ സൗകര്യം ഇല്ല. ഞാൻ അപ്പോൾ ആരാടി നിന്റെ..?
എന്റെ ശകാരം അവസാനിച്ചിരുന്നില്ല
‘അത്രക്ക് വിലയെ എനിക്ക് നീ തരുന്നുള്ളു എങ്കിൽ നീ പോ.. ‘
ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഇഷാനി അപ്പോളും ഒന്നും തിരിച്ചു പറയാതെ ആദ്യം കാണുന്ന പോലെ എന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുവാണ്
‘നീ എന്താ ഒന്നും പറയാത്തെ. നിന്റെ നാവ് ഇറങ്ങി പോയോ..? കുറച്ചു മുന്നേ ഇങ്ങനെ അല്ലാരുന്നല്ലോ…?
ഞാൻ ചോദിച്ചു. ഇഷാനി അപ്പോളും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് അവൾക്ക് ഇപ്പോളും മനസിലായിട്ടില്ല.
‘എന്തേലും ഒന്ന് വാ തുറന്നു പറയെടി..’
ഞാൻ നിലത്ത് കിടന്ന ഫുട്ബോൾ എടുത്തു അവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് എറിഞ്ഞു. വേദനിക്കുന്ന പോലെ ആഞ്ഞല്ല എങ്കിലും ബോൾ അവളുടെ ഷോൾഡറിൽ കൊണ്ടു.
അവൾ ഒന്നും പറയുന്നില്ല. അല്ലേൽ തന്നെ അവൾക്ക് എന്തറിയാം ഞാൻ ഈ അര മണിക്കൂറിൽ അനുഭവിച്ചത്. ഞാൻ ഭിത്തിയിൽ ചാരി ഇരുന്നു. സത്യത്തിൽ ഞാൻ ഇപ്പോൾ സന്തോഷിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. പക്ഷെ എനിക്ക് എന്തോ സങ്കടം ആണ് വന്നത്.. ഒരു നിമിഷം ദുരന്തത്തിന്റെ വക്കിൽ എത്തിയ എനിക്ക് അവിടെ നിന്നും തിരിച്ചു കയറിയത് ഇപ്പോളും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല
മറുവശത്തു ഇഷാനി ആണേൽ ആകെ കിളി പോയ അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു. കവിളിൽ കിട്ടിയത് നല്ലൊരു അടി ആയിരുന്നു. ഇന്നേ വരെ അർജുൻ തനിക്ക് നേരെ കയ്യുയർത്തിയിട്ടില്ല. അവനോട് പിണങ്ങിയപ്പോളും വഴക്കിട്ടപ്പോളും അവനെ തല്ലിയപ്പോൾ പോലും അവൻ എന്നെ തല്ലിയിട്ടില്ല. ഇപ്പോൾ പിന്നെ എന്ത് പറ്റി..? വിളിച്ചിട്ട് ഫോൺ എടുക്കാതെ ഇരുന്നത് അത്ര വലിയ കുറ്റം ആണോ..? അവനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാൻ തന്നെ ആണ് മനഃപൂർവം കോൾ എടുക്കാഞ്ഞത്. പക്ഷെ അത് ഇങ്ങനെ തല്ലാൻ മാത്രം ഉള്ള ദേഷ്യം ആകുമെന്ന് താൻ ഒരിക്കലും ഓർത്തില്ല..