‘നീ പക പോക്കുകയാണോ തെണ്ടി..’
അവൾ വെറുതെ ദേഷ്യത്തിൽ ചോദിച്ചു
‘ഇതിൽ പക പോക്കൽ ഒന്നുമില്ല.. നിന്റെ പരുപാടി നടക്കണം. അത്രേ ഉള്ളു..’
‘ഞാൻ നിനക്ക് മാത്രം ആയി വായിച്ചു തരാം.. അത് പോരേ…?
‘പോരാ.. എല്ലാവരും കേൾക്കണം.. ഞാൻ മാത്രം കേട്ടാൽ പോരാ…’
‘നീ എന്നേ കൊന്നാലും ഞാൻ സ്റ്റേജിൽ കയറുന്ന പ്രശ്നം ഇല്ല.. മര്യാദക്ക് എന്റെ പേര് വെട്ടിക്ക്…’
ഇഷാനി രക്ഷപെടാൻ ദേഷ്യം അഭിനയിച്ചു
‘എന്നാൽ നീ കയറണ്ട. ഇത് പോലെ ആയിരുന്നു നീ ടൂറിനും.. ഒന്നിനും കൂടെ കൂടില്ല.. എല്ലാവരെയും മടുപ്പിക്കും എന്നിട്ട്…’
ഞാനും ദേഷ്യത്തിൽ ആയിരുന്നു. അവളുടെ കയ്യിലെ പിടി ഞാൻ വിട്ടു
കൈ വിട്ടപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ ദേഷ്യത്തിൽ ആയത് അവൾ അറിഞ്ഞത്.. പോകാൻ തുടങ്ങിയ അവൾ പതിയെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു..
‘എടാ എന്നേ കൊണ്ട് പറ്റാഞ്ഞിട്ട് അല്ലേ.. പ്ലീസ് പ്ലീസ്… എനിക്ക് പേടിയാ ഈ പിള്ളേരെ ഒക്കെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ..’
‘ഞാൻ പറഞ്ഞാലും നീ കയറില്ലല്ലോ സ്റ്റേജിൽ..? വേറെ ആളുണ്ടായിട്ടും ഞാൻ നിന്നെ റെക്കമണ്ട് ചെയ്തു ചാർട്ട് ചെയ്ത പരുപാടി ആണ്.. ഞാൻ പോയി അവരോട് എല്ലാം ക്യാൻസൽ ആക്കാൻ പറയട്ടെ…’
ഞാൻ പോകാനായി തുടങ്ങിയപ്പോ അവൾ എന്റെ മുന്നിൽ കയറി നിന്നു..
‘തുടങ്ങി അവന്റെ പിണക്കം.. ഞാൻ ചെയ്യാം പോരേ.. പക്ഷെ അഞ്ചു മിനിറ്റിൽ കൂടുതൽ ഞാൻ ചെയ്യൂല…’
അവൾ ഗതികെട്ട് സമ്മതിച്ചു
‘അഞ്ചു മിനിറ്റ് കൊണ്ട് നീ എന്ത് വായിക്കാൻ ആണ്.. ഒരു പതിനഞ്ച് മിനിറ്റ് എങ്കിലും ട്രൈ ചെയ്യ്…’