ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിലേക്കാണ് പോയത്. ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് നേരെ അവിടേക്ക് ആയിരുന്നല്ലോ ഞാൻ പോയത്.. വാച്ച് അത് കൊണ്ട് അവിടെ ആയിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നെ.. അതും കൊണ്ട് ആദ്യം കണ്ട രണ്ട് മൂന്ന് കടകളിൽ ഞാൻ കയറിയെങ്കിലും വാച്ച് ശരിയാക്കാൻ പറ്റിയില്ല. സ്ട്രാഫ് പൊട്ടിയത് കൊണ്ട് അത് മാറേണ്ടി വരും. ഈ വാച്ചിന്റെ എക്സാക്റ്റ് സ്ട്രാഫ് അവിടെ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു.. വേറെ സ്ട്രാഫ് വച്ചാൽ വാച്ചിന്റെ ഭംഗി പോകുമെന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് അതിന് ഞാൻ മുതിർന്നില്ല.. വാച്ച് വാങ്ങിയ കടയുടെ പേര് കവറിൽ കണ്ട ഓർമ്മ എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഞാൻ നേരെ അവിടേക്ക് പോയി
അവിടെ ചെന്നു വാച്ച് കാണിച്ചപ്പോൾ മുതൽ അവിടെ ഉള്ളവർ എന്നേ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി തുടങ്ങി. എന്നേ നോക്കി അവിടെ ഉള്ള പെൺകുട്ടിയും ഒരു പയ്യനും അടക്കം പറയുന്നുണ്ട്.. എനിക്ക് ആണേൽ അവരെ കണ്ടിട്ട് യാതൊരു പരിചയവും തോന്നിയില്ല. എന്തായാലും സ്ട്രാഫ് പുതിയത് ഇവിടെ കിട്ടുമെന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് എനിക്ക് സന്തോഷം തോന്നി
‘ഇത് ഇവിടുന്ന് വാങ്ങിയത് അല്ലേ..?
കടയിലെ പെൺകുട്ടി എന്നോട് ചോദിച്ചു
‘അതേ..’
ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്തു. ഇതിന്റെ പേപ്പർ ഒക്കെ ഞാൻ താമസിക്കുന്ന അവിടെ ആണ്.. അവിടെ പോയി അത് കൂടി എടുക്കാൻ ഞാൻ മിനക്കെട്ടില്ല.
‘ഒരു പെൺകുട്ടി വാങ്ങിയതായി ആണ് ഞങ്ങളുടെ ഓർമ്മ.. അതാ ചോദിച്ചത്..’
‘ആഹ്.. അതെന്റെ ഫ്രണ്ട് ആയിരുന്നു..’
ഞാൻ പറഞ്ഞു..
ഇവർക്ക് ഇഷാനിയെ ഓർമ ഉണ്ടല്ലോ. ഞാൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോ അവര് പിന്നെയും എന്തോ തമ്മിൽ സംസാരിച്ചു. ആ പയ്യൻ വാച്ചിന്റെ പൊട്ടിയ ഗ്ലാസ്സ് മാറ്റുകയായിരുന്നു…